kraamaat@gmail.com
+ +92 333-430-6384


مولانا صفی الرحمٰن مبارکپوری  دی جَگت    دُھمی سیرت پاک ؐ   ”الرحیق المختوم “ دا پنجابی ترجما/قسط نمبر6


کبیر شاہ May 08, 2020


مولانا صفی الرحمٰن مبارکپوری دی جگت دُھمی سیرت پاک ؐ ”الرحیق المختوم “ دا پنجابی ترجما/قسط نمبر6

فیر بُخت نصر نے جدوں 577 ق م وچ دوجا حملا کیتا تے عدنان نس کے یمن چلے گئے۔ایس وقت بنی اسرائیل دے نبی حضرت یرمیاہ سن۔اوہ عدنان دے پُتر مَعَد نوں نال لے کے شام چلے گئے،جدوں بُخت نصر دا زور مُکیا تاں مَعَد مکہ آیا فیر اوتھے جرشم بن جلہمہ ملا۔مَعد نے ایہدی دِھی معانہ نال ویاہ کیتا تے ایہناں گھر نزار جنمیا۔ایس توں مگروں جرہم دی حالت خراب ہو گئی،ماڑے حالات نے آ گھیریا تے زائرین بیت اللہ نے زیادتیاں شروع کر دتیاں تے خانہ کعبہ دا مال کھاونوں وی نہ ہٹے۔ایدھر بنو عدنان اندر ای اندر کُڑھدے تے بھڑکدے رہے ایسے لئی جدوں بنو خزاعہ نے مراالظہران وچ ڈیرے جمائے تے ویکھیا کہ بنو عدنان بنو جرہم نال کرودھ رکھدے نیں تے ایس دا لابھ چُکدیاں اِک عدنانی قبیلے (بنو بکر بن عبد مناف بن کنانہ) نوں نال لے کے بنو جرہم دے ورودھ جنگ چھیڑ لئی تے مکہ وچوں ایہناں نوں کڈھ کے آپ شاہی سنبھال لئی۔ایہ واقعا دوجی صدی عیسوی دے وچلے سمے دا اے۔

بنو جرہم نے زم زم دا کھوہ توڑ کے ایہدے وچ کئی تواریخی شیواں دفن کر کے ایہدے ناں نشان ای مٹا دِتے۔محمد بن اسحاق دا بیان اے کہ عمرو بن حارث بن مضاض جرہمی نے خانہ کعبہ دے دونوں ہرن تے ایہدے کونے وچ لگیا ہویا پتھر۔۔حجر اسود۔۔ کڈھ کے زم زم دے کھوہ وچ دفن کر دتا تے اپنے قبیلے جرہم نوں نال لے کے یمن چلا گیا۔بنو جرہم نوں مکہ دی جلاوطنی تے اپنی حکومت دے گواچن دا دِلی دُکھ سی جس دا ذکر عمرو نے تھلوکت شعراں وچ وی کیتا اے:

کان لم یکون بین الحجون الی الصفا

انیس ولم یسمس بمکۃ سامر

بلی نحن کنا اھلہا فابادنا

صروف اللیالی والجدوہالعواثر

”لگدا اے حجون توں صفا تک کوئی جانُو نہیں سی تے نہ ای کسے قصے سناون والیاں نے مکہ دی محفلاں بارے قصے سنوائی کیتی۔کیوں نہیں!سچی وچ اسیں ای ایس دے وسنیک ہاں پر زمانے دے دُپھیڑ تے ٹُٹیاں قسمتاں نے سانوں اُجاڑ سُٹیا “

حضرت اسماعیل ؑ دا ویلا لگ بھگ دو ہزار ورھے پہلاں دا اے۔ایس حساب نال مکہ وچ قبیلا جرہم دا وجود کوئی اِکی سو ورھے رہیا تے حکمرانی دو ہزار ورھے رہی۔

بنو خزاعہ نے مکہ تے قبضا کرن توں بعد بنو بکر نوں شامل کیتیاں بغیر اکلیاں ای اپنی حکمرانی قایم رہی،فیر وی ایتھے تِن اُچیچے مرتبے سن جو مُضری قبیلیاں دے بھاگ وچ آئے۔

1۔حاجیاں نوں عرفات توں مزدلفہ لے جانا اَتے یوم النفر،13ذی الحج نوں حج دے سلسلے دا چھیکڑلا دیہاڑ اے۔مِنیٰ توں روانا ہوون دی اجازت دینا۔ایہ آدر الیس بن مضر دے پروار دے بنو غوث بن مرہ نوں پراپت سی ’جو صوفہ‘ اکھواندے سن۔ایس دی وجھا ایہ وی کہ تیرھاں ذی الحجہ نوں حاجی کنکر نہیں مار سکدے سن جدوں تک صوفہ دا اِک بندا کنکر نہ مار لیندا۔فیر حاجی کنکر مار کے ویلھے ہوندے تے مِنیٰ ول جاون دا ارادا کردے تے صوفہ دے لوکیں عقبہ دے دوواں پاسے اکو اک راہ دوالے گھیرا پا لیندے سن اتے جدوں تک آپ لنگھ نہ جاندے کسے نوں لنگھن نہ دیندے اتے بعدوں راہ خالی کر دیندے۔ جدوں صوفہ مُک گئے تاں ایہ آدر بنو تمین دے پروار بنو سعد بن زید بن مناۃ نوں مِل گیا۔

2۔دس ذی الحجہ دی سویر نوں مِنیٰ ول جاندیاں ایہ آدر بنو تمیم بن عدی نوں پراپت سی۔

3۔پاک مہینیاں نوں اگے پِچھے کرن دا اعزاز بنو کنانہ دی اک لڑی بنو تمیم بن عدی نوں حاصل سی۔

(جاری اے)