.ناول "کمہیل"دا باب۔"انھّا" ــــــ ٭رویل٭

.ناول "کمہیل"دا باب۔"انھّا" ــــــ ٭رویل٭

اقتدار جاوید

کردار

کڑی: جس دے وڈ وڈیریاں دا کوٸی پتا نہیں

نِکّی : پرتوں لتھے کسے قافلے آلیاں دی آخری اولاد،

جس بارے ایہ ساری کہانی لکھی گٸی اے

سچل : پرتوں لتھے لوکاں دے کسے سردار دا پتر

کڑی نیں سچل نوں نِکّی دے پچھے جاندیاں تک لیا سی شام دا ویلا وی سی حالے انہیرا جمیا نہیں سی بس لوکڑے دے اتے اتے کھلردا پیا سی گلی وچ تھوڑا انھیرا ہو گیا سی اوہ گھروں باہر نکلی اس سچل نوں تک لیا سی تک تے اس نکی نوں وی لیا سی پر نظر اس سچل تے رکھی ہوئی سی بس اکھ دے پلکارے وچ نکی گلی دا موڑ مڑ گٸی اس سچل نوں ویکھیا تے دریا شوکریا ۔ دریا

لوکڑے نال ای تے وگدا پیا سی بیلے نال ای نہر کھٹی جا رہی سی لگدا انج سی کہ دریا پچھانہہ ہٹدا جاندا اے پر دریا تے اوتھے ای پیا وگدا سی صرف نہر ڈونگھی ہوندی گٸی دریا دور ہوندا لگن لگ پیا حالانکہ دریا دا پھیر وی تے گھمن گھیر وی پہلاں جِنا ای سی۔نہر دے دوہاں پاسے مٹی دے ڈھگ اونے ای وڈے لگدے سن جنے پار دے لون آلے پہاڑ ایہ مٹی دے ڈھگ انج ای اچے اچے پہاڑ لگدے سن جویں دریا پچھانہ ہٹدا ہویا لگدا سی پر دوویں گلاں غلط سن دریا وی اپنی جاٸی تے سی تے لون آلے پہاڑ وی اوہناں ہاتھیاں جنے ڈھگاں توں کِتے اچے سن چلاں ڈھیماں وی وڈیاں وڈیاں سن پر لون آلے پہاڑ دی ہک ہک پڑی کٸی میلاں تک لمی سی ایہ مٹی دے کیہ پہاڑ نیں اج مینہ ہویا کل جگہ برابر نہ اچیاٸی نہ نویاٸی بس ہکساری ہر شے جویں سہاگہ ماریا ہووے انج ایہ ڈھگ نہ لگے ہون تے دریا عین و عین اوتھے لگے جتھے پیا وگدا اے۔ رات نوں جہڑیاں دریا توں پار بتیاں دسدیاں نیں انج لگدا اے دریا دے نالو نال پیاں بلدیاں نیں پر ہوندیاں دور نیں۔دریا وی ادھ کوہے وچ کھلریا ہویا اے تے اس توں وی دو کوہ اگے پہاڑ نیں پر بلکل نال لگدے جاپدے نیں۔

کڑی گھروں نکلی سی تے دریا شوکریا سی یاں اس سچل نوں نِکّی دے پچھے جاندا ویکھ لیا سی تے دریا شوکریا سی دوویں گلاں ہو سکدیاں نیں۔

اس دے گھر دے بوہے توں باہر دو تھڑیاں سن دوویں مٹی دیاں بنیاں ہویاں سن اوہناں تھڑیاں توں مٹی وی گھس گٸی سی اوہناں دے سارے کونے بھر بھرا گٸے سن کونے دے چنجاں نال ہوندے نیں تھڑیاں دیاں چنجھاں بھر کے تھڑیاں گول ہویاں پیاں سن کونیاں دا بس نام نشان جیہا ای رہ گیا سی کڑی اتلی تھڑی تے کھلوتی سی کڑی کجھ انج وی کوٸی بے سرتا ہڑ سی جس دے چڑھنے لہن دا کوٸی ویلا نہیں سی اس دے اندر کوٸی پارہ بھریا سی نہ ٹک کے بہہ سکدی سی نہ ہک جا تے ٹک کے کھلو سکدی سی ہن وی انج ای سوڑی پے کے کہ کسے سوڑ وچ گھروں باہر نکل آٸی سی اس سچل نوں تک لیا سی اس نوں ہوش ای نہ رہیا کہ کیہ ہویا اے کیہ ہوندا پیا اے اس وقت اس پیراں وچ کوٸی جتی نہیں پاٸی ہوٸی سی جدوں گھروں باہر نکل آٸی فیر اوہ اوہناں پیراں تے پچھانہہ ہٹ گٸی۔اس ہک واری سوچیا کہ سچل دے پچھے جاوے پر اوہ کیہ سوچ کے واپس گھر دے اندر آ گٸی اس نوں خد وی نہ سمجھ لگ سکی۔ اس دے گھر دے دو کمرے سن جس نوں اوہ سارے لوکڑے آلے کوٹھے آکھدے سن ہک پسار تے اگلا کوٹھا اوسے طرحاں دے ہنیرے نال بھریا کوٹھا جس طرحاں دا انھیرا گلی وچ پکا جمدا جا رہیا سی۔

اوہ اس اگلے کوٹھے وچ جا کھلوتی دروگھڑاں دیاں لمیاں قطاراں سن اوہناں پرتوں لتھیاں گنی لوکاں دی آوی وچ پکیاں برتناں نال بھریاں قطاراں۔اوہناں برتناں وچ دریا پار توں آیا ہویا لون تے مال ڈنگر واسطے گڑ تے ایہو جہیا سامان پیا سی ہک پاسے ہک خاص تھاں تے رکھیا ہویا برتن سی اس وچ کڑی اپنی کوٸی خاص شے لکا کے رکھی ہوٸی سی۔انھیرے وچ وی کڑی نوں پتہ سی کہ کہڑی دروگھڑ ہتھ لایاں سارے کنیں گھڑے صحنکاں تھلے ڈگ جانیاں نیں یاں ڈگ سکدیاں نیں۔دروگھڑاں وی اچیاں سن تے کڑی وی ٹِہگ دا کوٸی بوٹا سی پتلی پتنگ دیہی ٹہگ دے بوٹے ہار زمین چوں نکلدی تے پلکارے وچ اچی ہوندی ۔ اس دے موڈھے موڈھے تاٸیں اچیاں دروگھڑاں دیاں قطاراں سن گھڑے تے گھڑا کنے تے کنا جُڑیا پیا سی جویں سریش نال کوٸی شے جوڑی جاندی اے۔کڑی نوں انھیرے وچ کجھ نہ دسیا اوہ ایہ سوچ کے پرتی کہ باہروں لالٹین لے آوے کہ اس نوں کجھ دس سکے اوہ پرتی تے اس نوں انج دا ٹھڈا لگا کہ اوہ ڈگدی ڈگدی بچی اس نے ڈگناں کوٸی نہیں سی کیوں جے اس نوں پتہ سی تیجے پیر چکن تے پسار آ جاندا اے نالے اوتھے جا نیویں ہو جاندی اے اس نوں لگا اس دا چچراواں جیہا ہتھ کسے دروگھڑ تے لگا اے تے گھڑے اپنی جا توں ڈولے ہوون اوہ تھوڑا تیز ہو کے پرتی تے ڈگدی ڈگدی بچی۔پسار وچ وی بتی کوٸی نہیں سی اوہ باہر کھلے ویہڑے وچ ٹنگی ہوٸی سی بتی دا چانن تھوڑا پسار تاٸیں آ رہیا سی دروگھڑاں آلے کوٹھے تک نہیں پہنچ رہیا سی اوتھے پہنچ وی نہیں سکدا سی پر نکے جہے صحن وچ ہن بتی دا نمہا نمہا چانن لتاّ پیا سی بتی تھلے آ کے کھلوو تے چانن نہیں تے انھیرا اس بتی دے چانن وچ اوہ جا ویکھی جتھوں اس نوں ٹھڈا لگا سی۔اس سوچیا لالٹین اندر لے جاوے کہ اس دے چانن وچ اوہ اگلے کوٹھے پٸی اپنی خاص چیز ویکھ لوے۔ڈگنوں تے کڑی بچ گٸی سی پر دوبارہ ڈگن توں بچن لٸی اس اوہ جا ویکھی جتھوں اس نوں ٹھڈا لگا سی۔کڑی ویکھیا جس کنڈے نال لالٹین ٹنگی ہوٸی سی اوہ وی بُھریا پیا سی لوہے دا کنڈا گھس گیا سی کڑی نوں فٹ خیال آیا کسے دن لالٹین تھلے ڈگ ای نہ پوے جویں اوہ ڈگدی ڈگدی بچی سی۔

اس لالٹین اتار کے ہک واری فیر تکیا کہ کنڈا کناں گھس گیا اے اس لالٹین اتانہہ کر کے نالے آپ وی اتانہہ ہو کے تکیا کنڈا سارا ای گھس گیا سی کنڈی وی گھس کے پتلی زنجیری ہو گٸی سی۔کڑی لالٹین لے کے دروگھڑاں آلے کوٹھے ول ٹری تے اس نوں ہن اوہ جا نظر آٸی جتھوں اس نوں ٹھڈا لگا سی اس ویکھیا اس کوٹھے دی لکڑ دی مہاٹھ ہک پاسیوں اچی ہو گٸی سی اوہ کسے طرحاں نیویں نہیں ہو سکدی سی ایہ مہاٹھ نویں ای لوانی پوے دی ایہ نواں پِٹناں پے گیا اے اس سوچیا۔

جدوں اوہ پہلاں اگلے کوٹھے وچ آٸی سی اس اکھاں پٹ پٹ کے ویکھنے دی کوشش کیتی پر اس انھیرے وچ کیہ دسنا سی ہن دروگھڑاں وی نظر اون لگ پیاں تے اس دا پچھاواں وی کڑی اپنے کھبے پاسے کندھ تے پیندا اپنا پچھانواں تکیا سبھ توں پہلاں اس دی نظر اپنے پرچھانویں دے عین وچکار اپنے لک تے پٸی اس اپنا لک تکیا فیر اس دا دھیان لک توں اتے تے دھون توں تھلے پچھاویں ول گیا اوہ دروگھڑاں تے ڈگدی ڈگدی بچی دریا شوکریا اوہ بھل گٸی کہ اوہ لالٹین لے کے اس انھیرے آلے اگلے کوٹھے چوں کیہ شے لین آٸی سی اوہ ہس پٸی اس دا پتلا لک اپنی جا توں ہلیا تے اوہ آپ کنب گٸی کہ شکر اے پچھاویں وچ میرے نک دی نتھلی کسے ہلدی ہوٸی نہیں تکی۔لالٹین چوں شاید تیل مکن آلا سی لالٹین بھبک جٸی پٸی اس ہسناں چھڈ کے اس دی ڈیوٹ اچی کیتی کڑی اس لالٹین نوں ہلایا کہ پتہ لگے اس وچ کجھ تیل باقی وی ہے کہ نہیں اس ہک واری فیر اس نوں ہلایا اندر تیل کجھ ہوندا تے اوہ چھلکدا اس دی ڈیوٹ اتانہہ کردیاں کردیاں بتی بجھ گٸی ہن کڑی دا پچھاواں کہڑی کدھ تے بننا سی تے کس ویکھناں سی۔ہک انہیرا تے اوہ۔ اوہ نابینی جٸہی ہو گٸی اکھ بند کرے تے کیہ اکھ کھولے تے کیہ اوہ ہر شے بھل گٸی اس نوں کجھ یاد نہ رہیا اس انھیرے دی ٹوہ لاٸی جویں انھا چانن دی ٹوہ لاندا اے اس دوویں باہواں اگے تے ہک ہتھ پٹھا کر کے بوہے ول پرتی جتھوں اس نوں پہلاں ٹھڈا لگا سی اس جگہ تے پیراں دیاں انگلاں تے پب دھریا انگلیاں کسے شے نال ٹکراٸیاں پر پب زمین توں اچا ای رہیا اس لت پچھانہہ کھچ لٸی اس سوچیا ایہ اوہ جا تے نہیں جتھوں اس نوں ٹھڈا لگا سی کتے اس دا منہ دوگھڑاں ول تے نہیں مڑ گیا اس گویڑ لایا۔اس دا سر چکرا گیا اوہ دروگھڑاں ول پرتی نہیں سی اس دا سر چکرا گیا سی کڑی سوچیا کہ اوہ ایتھوں نہ نس سکدی اے نہ نکی ہار گلی دا موڑ مڑ سکدی اے ایہ انھیرا سچل توں وی ڈاہڈا اے۔

اس ہنیرے نوں ٹوہیا کسے انھے ہار اس بوہے کولوں لنگھی جتھوں اس نوں ٹھڈا لگیا سی اوہ پولے پولے پیر دھردی باہر نکل آٸی۔باہر گھروں باہر تھڑی تے بہہ کے اس ڈیوٹ تکی لالٹین وچ تیل پایا تیلی لاٸی گلی چوں اٹھ کے اوہ واپس فیر اس دروگھڑاں آلے کوٹھے وچ پہنچ کے سوچن لگی اس دی چیز کہڑی دروگھڑ وچ پٸی ہونی اے یاں کہڑی دروگھڑ نوں ہتھ لاناں اے۔اس لالٹین ہک دروگھڑ تے رکھی اس یاد کیتا اوہ سچل واسطے پیروں ننگی گھر دی تھڑی اتے کھلو کے اس نوں جاندا تکن لگ پٸی سی ہک دروگھڑ وچ اس دی کلیجی رنگی ملتانی جتی سنبھال کے رکھی سی اوہ تے اوہ جتی ویکھن آٸی سی تلے دی کڑھی ہوٸی نرم ملوک جتی بلکل کڑی ہار ملوک تے تلے کڑھی جہڑی سچل ای اس واسطے کتے دوروں لے آیا سی۔اس لالٹین دروگھڑ تے رکھی اس دا پچھاواں فیر اس دے اگے آ گیا پچھاواں ڈھڈ توں اتے تے گردن توں تھوڑا تھلے ہو کے جھولیا کدھ کنبن لگ پٸی کڑی ہر شے بھل گٸی کہن لگی سچل وی انھا ای اے مینوں ہر شے ڈولدی جھولدی پٸی دسدی اے اوہ انھا اے اس نوں کیوں نہیں دسدی انھا نہ ہووے تے!!

(چلدا)