محمد عباس مرزا ہوراں دے "نگینے "۔۔۔۔٭رویل لیکھ٭

محمد عباس مرزا ہوراں دے "نگینے"۔۔۔۔٭رویل لیکھ٭

خاص لیکھ

اَج دے زمانے وچ جدوں وی پنجابی بیت نگاری دی گل ہوندی اے تاں محمد عباس مرزا ہوراں دا ناں ای ساہمنے آندا اے اوہناں نے اجوکے ادب وچ بیتاں دے حوالے نال ڈھیر کم کیتا اے۔آپ نے پہلا بیت1994وچ لِکھیا سی تے فیر سبھ توں ودھ بیت پراگے آپ نے ای لکھے نیں ”تیلا تیلا“ توں جہڑا سفر شروع ہویا سی گوہلاں،مکھانے،پتاسے، 272نشتر، 372نشتر، ٹونباں،لالڑیاں،قطرے تے ہُن ایسے ای ورھے 2023وچ چوتھا بیت پراگا ”نگینے“ چھپیا۔مرزا ہوریں بیت نگاری وچ وڈے شاعر نیں،اوہناں لوکاں تے تنقید جو صرف سوانیاں نوں ای داد دیندے نیں۔ایہ مزاج مشاعریاں وچ ویکھن نوں ملدا اے جتھے سوانیاں دے ماٹھے کلام نوں وی ’واہ واہ‘ ملدی اے تے اِک پکے پِیڈھے شاعر دے ودھیا کلام نوں اُکا ای داد نہیں ملدی اے ایس بارے بیت ویکھو:

ربا! کیہ میں ہُن بی بی نہیں بن سکدا

میرے شعراں نوں تے کوئی سراہندا نہیں

دُنیا دے وچ انسان نوں بے چین صرف اوس دیاں سدھراں ای کردیاں نیں جو مُکن دیاں ناں ای نہیں لیندیاں نیں۔اِک ویلا اجہیا وی آ جاندا اے جدوں انسان ایہناں ساریاں سدھراں توں نجات حاصل کرنا چاہندا اے تاں جو سکون وچ جا سکے اپنے آپ نوں جان سکے۔ ایہ جدید دور دا بہت وڈا المیا اے جو کسے نہ کسے صورت وچ ہر انسان کول اے تے ویلا لنگھن دے نال نال ایہ ودھدا ای جا رہیا اے۔

کدے تے جی کردا اے، ساریاں سدھراں نوں

دل وچ واپس واڑ کے گھر نوں نس جائیے

ایس جیون نوں تے دُنیا نوں کوئی وی بندا سمجھ نہیں سکیا اے تے جو ایس نوں سمجھ جاندا اے اوہ جینا نہیں چاہندا جیوں ایس بیت وچ اے۔ساڈے شاعر کول وی ایہ ای موضوع اے

میں دنیا بارے جِنا جانو آں

میرا اوہدے نال گزارا نہیں ہوندا

انسانی بے بسی تے دُکھاں نوں محمد عباس مرزا انج ویکھدے نیں:

غم آؤندا اے تے خالی وچارا ٹُر جاندا اے

گھر وچ لُٹن دے لئی خُشی تے ہے ای نہیں

مذہبی طور تے دُپھیڑ تے اقلیتاں نوں اوہناں دا حق نہ دینا دیس وچ ودھدا جا رہیا اے تے ایہ وڈی حقیقت نوں کوئی حقیقت نگار ای بیان سکدا اے۔تھلوکت لکھے بیت وچ محمد عباس مرزا اوہناں شدت پسند دھرمیاں اُتے وی کرڑی تنقید کردے نیں۔

میرا رب اے تُوں تے پُچھ عیسائیاں نوں

اوہ ایس مُلک دے اندر کسراں جیندے نیں

ایہ وی تنقید دا رنگ اے

مسجد جاندیاں کُتے دی لت توڑی سُو

اینا وی کوئی بھَیڑا کسراں ہو سکدا ے

کُجھ بیتاں وچ رومانوی رنگ وی ویکھو:

مینوں تے پھِکّے منظر چنگے لگدے نہیں

ایہناں وچ تُوں مُکھ دا شہد رلاندی نہیں

جد وی ٹُرے تے نال قیامت اے چلدی

مطلب اے کہ اوہنوں ٹُرنا آؤندا اے

اوہنوں ویکھ کے،کالی بھُکھ تے نہیں لہندی

اُنگلاں وی تے تِکھی چھُری نوں منگدیاں نیں

نویں وصالاں وچوں مزے گواچن بعد

اسیں پرانے ہجر ہنڈائی جانے آں

ایس شاعر ولوں لاہور شہر نال محبت دا اِک رنگ بیت وچ انج بیانیا گیا اے

لہور تے میرا گُوڑھا مِتر اے جہڑا

نارووال توں چُک کے مینوں لے آندا اے

رب دے حوالے نال گل کردیاں اوہ انج لگدا اے اپنے کسے گُوڑھے مِتر نال گل کردے پئے نیں تے کئیاں نوں ایہدے وچ وجودی رنگ وی وکھالی دیندا اے

اِک واری تے میریا رَبا، بُڈھا بن

پین کِلر دے میں نظارے ویکھنے نیں

میرے رب نوں پتا اے کہ میں تگڑا واں

ایس لئی اوس میریاں لتاں بھنیاں نیں

فضل کرن دے کوتر سو طریقے نیں

میں ہُن رب نوں دس کے کافر ہونا ایں

ایس بیت پراگے ”نگینے“ وچ وَن سوّن موضوعات نوں نگینیاں ہار ای جوڑیا گیا اے

دردا دردا ایناں کیوں بے دردی ایں

بھَیڑیا! تُوں سمجھنا ایں بندا لوہے داے؟

جہڑا منظر ویکھن لئی میں ترس رہیاں

اوہنے پہلاں، مینوں انھیاں کرنا اے

گولی وچ بارود کسے دی خاہش دا ے

اوہدے نہ جاون وچ ماں دا ترلا اے

میڈیا اُتے کُربل کُربل ہو رہی اے

سُنڈیاں منہ چوں کڈھدے نیں اواز نما

مینوں شام ای دے دیندا تے چنگا سی

میں ایہدے وچ چن تے تارے بھر لیندا

محمد عباس مرزا اجہے شاعر نیں جہناں نے اپنے کلام وچ ماں بولی دی اُچیچتا نوں وی موضوع بنایا اے

ایس دھرتی تے صرف پنجاب اوہ خِطہ اے

جِتھے بچے، ماں بولی وچ پڑھدے نہیں

اپنی دھرتی اپنے پنجاب نال اوہناں نوں ڈھیر محبت اے وچاردے نیں:

جنت وچ وی میں پنجاب جے منگنایں تے

مینوں حشروں بعد وی ایتھے ای رہن دیو

بیت نگاری وچ جہڑا سواد محمد عباس مرزا نوں ملدا اے اوس نوں اوہ انج بیان کردے نیں

ٹُرن پھرن دے سارے چسکے اِک پاسے

کلیاں بہ کے بیت نگاری،واہ جی واہ

ایس بیت پراگے وچ وکھ وکھ موضوعات نوں بڑے سوہنے تے نویکلے انداز نال بیانیا گیا اے۔ایس پراگے نوں سائبان تحریک السید پلازا،دوسری منزل چیٹر جی روڈ اردو بازارلاہور ولوں شایع کیتا گیا اے کُل صفحے192تے مُل اِک ہزار روپے اے ایس دا ٹائٹل حکیم ارشد شہزاد ہوراں نے بنایااے جو آپ وی جگ دُھمی شاعر نیں۔

٭٭٭٭٭