(کھوتا جو دُنیا فتح کر سکدا سی(بالاں واسطے کہانی
خاص لیکھ
January 01, 2020
کھوتا جو دُنیا فتح کر سکدا سی(بالاں واسطے کہانی )
ایڈورڈ بلیشن(EDWARD BLISHEN) دی کہانی
ترجما کار: کرامت مُغل
اِک وار دا ذکر اے کہ اِک بندے کول اِکو اِک کپڑیاں دا جوڑا سی جِس نُوں اوہ سوون ویلے وی پائی رکھدا ایس توں وکھ اوہدی کُل کائنات بس اِک کھوتا سی۔ ایہ اجہیا کھوتا سی جو کافی بُڈھا،کمزور جہیا سی نالے اوس نوں کدے وی پورا چارا نہیں سی دِتا گیا کیوں جے ایہدا مالک اوس نوں چاراکھوان جوگا ای نہیں سی۔ مینوں تاں ایویں لگدا جے تُسیں ایس اُتے بیٹھو گے تاں ایہ ڈِگ جاوے گا۔
ایہناں حالات وچ اوس نوں کھوتا ویچنا پینا سی۔ ایس نوں تاں کوئی خریدے گا ای نہیں ایسے لئی بندے نے فیصلا کیتا کہ اوہ اجہے ملک وچ جاوے گا جتھے لوکاں نے کھوتا ویکھیا ای نہ ہووے۔ جے لوکاں نوں ایہ ای نہ پتا ہووے کہ کھوتا کویں دا ہوندا اے تاں اوہ ایہ ہڈیاں دا پرانا تھیلا خرید لین گے۔
آخر کار اوہ اجہی تھاں تے آگیا جتھے لوک حیرانی نال کھوتے نوں گھُور رہے سن تے سوچ رہے سن کہ ایہ مخلوق کیہی اے؟ اوہناں نے ایس توں پہلاں تاں اجہیا جنور ویکھیا ای نہیں سی۔
”ایہ تہاڈے عام جنوراں ورگا نہیں اے، اوس بندے کہیا۔ ”ایس نوں کھوتا کہندے نیں۔ ایہدے اندر کئی راز چھُپے نیں۔ اِک کھوتا جے چاہوے تاں پوری دُنیا فتح کرن دے قابل وی بن سکدا اے۔“
فیر کیہ ہویا، اک بند ے نے سُنیا تاں اوس نے ایس شاندار جنور بارے ہور لوکاں نوں دسنا شروع کیتا۔ ”ایہنوں کھوتا کہندے نیں، اوس نے کہیا تے دوجے نوں وی دسیا۔ ”ایس نُوں کھوتا کہندے نیں۔“ اوس نے انج کہیا تے فیر ایہ سلسلہ چلدا رہیا۔ گل ٹُردی ٹُردی مُلک کے بادشاہ تک جا اپڑی تے اوس بادشاہ نے غریب بندے نوں کھوؤ تا اوہد ے کول لیاون دا حُکم دِتا۔
”میں ایہ کھوتا خریدنا چاہواں گا۔“ بادشاہ نے کہیا۔
”جہاں پناہ ایہ کھوؤتا نہیں۔۔۔۔۔۔ کھوتا اے۔“ اوس بندے نے کہیا۔ تے ایہ وِکاؤ نہیں اے۔ ایہ تاں پوری دُنیا فتح کر سکدا اے ایہ تاں بہت قیمتی،انمُلا اے۔ جہاں پناہ معاف کرنا ایہ اینا قیمتی اے کہ تُسیں ایس دا مُل تار نہیں سکدے۔“
بادشاہ اوس کھوتے نوں خریدن لئی بے چین ہو گیا تے فیر ایہ بے چینی ودھی تاں بادشاہ نے اینی اُچی اواز وچ کہیا۔ ”اپنی قیمت دس؟“
”ایہنوں تول کے سونے دے وزن برابر ویچاں گا۔“غریب بندے نے کہیا۔
بادشاہ اوسے ای لمحے راضی ہو گیا تے اوہنے کھوتے دا بھار کیتا۔ بھاویں اوہ ہڈیاں دا پنجر سی پر اوس دا وزن چوکھا سی اینا چوکھا کہ اوہ غریب بندے نوں امیر بناون لئی کافی سی۔ اوس نے خُشی خُشی اوہ سونا چُکیا تے گھر نُوں ٹُر پیا۔
بادشاہ شاندار انوکھے جہے جنور نوں اپنے اصطبل وچ ویکھ کے خُش ہویا۔ اوس نے کھوتے نُوں بہترین چارا کھوان دا حُکم دِتا تھوڑے ای چِر مگروں رُکھی تے ہڈیاں بھری مخلوق موٹی تازی تے خُش نظر آون والی مخلوق بن گئی۔ چھے مہینیاںوچ اوہ پھُل کے کُپا ہو گیا۔ ہُن اوس نُوں بھُکھے مرن دا خوف نہیں سی بس ایہ ڈر سی کہ اوس دا ڈِھڈ پھُل کے پاٹ نہ جاوے۔
اِک دیہاڑے گوانڈھی دیس دا حملا ہوگیا۔ اوس دی فوج نے کھوتے والے شہر دوآلے سخت گھیرا بنا لیا۔ ہُن دُنیا دا سبھ توں موٹا کھوتا خُش رہ رہیا سی پر شہر دے واسی تھوڑا وی نہیں ڈرے سن کیوں جے اوہناں کول اجہیا جنور سی جو دُنیا وی فتح کر سکدا سی۔ اوہناں نے کھوتے نُوں اپنے پُرسکون اصطبل وچوں کڈھیا تے دُشمن دے ساہمنے لے کے آگئے۔
اوہ کئی مہینیاں توں اصطبل توں باہر نکلیا ای نہیں سی۔ اوہ باہر دے کھُلے ماحول وچ نکل کے خُش ہویا تے اپنے آل دوالے کھِلری وڈی فوج ول کوئی توجا ای نہ دِتی۔ اوس نے اوہی کیتا جو ہر کھوتا کردا ہوندا اے۔ اوس نے زمین تے لیٹیاں لینیاں شروع کر دِتیاں اوس نے اپنیاں لتّاں اُتانہ نُوں کیتیاں تے پوری دِلی تسلی نال ہینگنا شروع کر دِتا ہی سی یاں جویں اوس نے اِنج پہلوں کدے وی نہ کیتا ہوئے۔
دُشمناں دی ماڑی قسمت اوہناں نے جیون وچ کدے کھوتا ویکھیا ای نہیں ی۔ اوہ سبھ حدوں ودھ ڈر گئے۔ ایہ کیہی مخلوق اے؟بہت وڈے ڈرم ورگی۔ اپنیاں لتّاں نُوں ہوا وچ کر کے ساری فوج دی بِگل توں اُچی واج کڈھ رہی اے۔ ایس توں پہلوں کہ اوہ کوئی منصوبا بناندے کھوتے نے اوہناں دے گھوڑیاں نُوں ویکھ لیا۔ اوہ اوس نوں کھوتیاں وانگ ای لگے تے اوس نُوں تاں اپنی ورگی مخلوق نال گل کیتے وی واہوا چِر ہو چُکیا سی۔ اوہ اپنے پیراں تے کھلو گیا تے دشمن ول نُوں دوڑیا۔
ایہ ویکھو کیہ کم ہویا۔۔۔۔۔۔ دُشمن ہور ای ڈر گیا۔ اوہ اپنے گھوڑیاں ول لپکے تے اوہناں دا مونہ اپنے ملک ول نُوں کر کے میدان توں دوڑ گئے۔ جنگ دا سارا میدان خالی ہوگیا۔
تُسیں یقین کرسکدے او، اوہناں دے جاون مگروں کیہ سوادلی گل ہوئی۔ لوک گلیاں وچ نچنا شروع ہو پئے۔ بادشاہ نے اپنے آپ نُوں ہور وڈا تے شاندار تخت والا اکھواناشروع کر دِتا۔ کھوتے نوں واپس اصطبل وچ گھل دِتا گیاتے اوس نوں ہور کھانا دِتا جاون لگا۔ شہر دی مرکزی گلی نوں کھوتا گلی دا ناں دے دِتاگیا تے شہر دے سبھ توں ودھ ہلچل والے چوک وچ اُچا کر کے کھوتے دا مجسما لا دِ تا گیا ا تے اوس چوک دا ناں ہنہنانا چوک رکھیا گیا۔
کھوتے دا کیہ بننا سی اوہ موٹا تے ہور ای موٹا ہوندا چلا گیا۔ پر میرا خیال اے کہ میں سُنیا ہووے گا کہ اوہ واقعی ای پھٹ کے پُرزے پُرزے ہو کھِلر گیا ہوگیا ہوسی۔۔۔۔۔
٭٭٭٭٭
