جد روح قرنطینہ ہوئی

جد روح قرنطینہ ہوئی

زاہد حسن

۔۔۔۔۔

جد پکھی اتر ولوں

تے میت سفراں توں

ول آؤندے ہائن۔

رتاں شگن مناوندیاں ہائن

گھر شگن مناوندے ہائن

مڑ کے نہ تے پکھی آون

نہ ای متر،

بوہیں آ،ساڈے ناؤں الاون

تے نہ ای گھر والے

راہن باہرے،

سبھ ہاڑھ،سیالے

کنے ای سمیاں تیک

رکھی گھراں اڈیک

اودرے ہتھ،جو چتردے رہے

نہ گھٹی کائی لیک

نہ مٹی کائی لیک

مڑ کے پکھی آے

اساں ویکھ نہ سگے

متر،میت تاں اوویں

ہور ای آہرے لگے

ساکوں ڈر پرچایا

گھراں اندر،بوہیاں اگے

اندراں سینتاں ماریاں

کدھاں گل نال لایا

ساہا وچ ساہا آیا

منسونہیں،سونہے ہوۓ

ورھیاں مگروں

ورھے پرانیاں مورتاں

لگیاں جانو صورتاں

ورھیاں دے روگ گھٹے

اندراں دے جوگ گھٹے

٭٭٭٭٭