مولانا صفی الرحمٰن مبارکپوری  دی جگت دُھمی سیرت پاک ؐ  ”الرحیق المختوم “ دا پنجابی ترجما/قسط نمبر7

مولانا صفی الرحمٰن مبارکپوری دی جگت دُھمی سیرت پاک ؐ ”الرحیق المختوم “ دا پنجابی ترجما/قسط نمبر7

مکہ تے بنو خزاعہ دی حکومت کوئی تِن سو ورھے تیکر رہی اے ایہ اوہی ویلا سی جدوں عدنانی قبیلے مکہ تے حجاز توں نکل کے نجد،آل دوال عراق بحرین دے علاقیاں ول کھلرے تے مکہ دے وچ قریش دیاں کجھ ای شاخاں رہ گیاں جو اک تھاں تے ٹِک کے نہیں سن رہندیاں۔ایہناں دیاں وکھ وکھ ٹولیاں سن اتے بنو کنعانہ وچوں ایہناں دے کجھ گھر سن پر حکومت تے بیت اللہ دی راکھی کرن وچ ایہناں دا کوئی عمل دخل نہیں سی فیر قُصَّی بن کلاب آ ئے۔

آپ دے بارے دسیا جاندا اے کہ حالے گودی کھیڈ دے سن کہ والد فوت ہو گیا۔ایس توں مگروں آپ دی ماں نے بنو عُذرہ دے ربیعہ بن حرام نال ویاہ کر لیا۔ایہ قبیلہ شام ول رہندا سی ایس لئی اودھر نوں جانا پیا تے جدوں قُصَّی جوان ہویا ، مکہ آیا، اوس ویلے مکہ دا والی حُلیل بن حبشیہ خزاعی سی۔ قُصَّی نے ایہدی دِھی واسطے ویاہ دا سنیہا گھلیا تے دوواں دا ویاہ ہو گیا۔ایہدے بعد حُلیل دی وفات ہوئی تاں مکہ تے بیت اللہ دی دیکھ بھال واسطے خزاعہ تے قریش دے وچکار جنگ ہو گئی ،جس دے سِٹے وچ قُصَّی دی حکومت قایم ہو ئی۔

جنگ دا کارن کیہ سی؟ایس بارے تِن قسم دے بیان ملدے نیں اک ایہ اے کہ جدوں قُصَّی دی اولاد خُوب ودھ گئی تاں ایس کول دولت وی وادھو ای ہو گئی،شان وی ودھ گئی تاں ایدھر قُصَّی دی مرگ نال ایہ محسوس کیتا گیا کہ ہُن بنو خزاعہ تے بنو بکر دی بجائے کعبہ دی اگوائی دا حق ایہناں نوں ملنا چاہیدا اے۔ایس نوں ایہ وی احساس سی کہ قریش خاص کر کے اسماعیلی عرب نیں تے آل اسماعیل دے سردار وی نیں۔ایس لئی بنو خزاعہ دے کجھ لوکاں نال گلبات وی کیتی گئی کہ کیوں نہ بنو خزاعہ تے بنو بکر نوں مکہ توں باہر کڈھیا جاوے ایہناں لوکاں نے ایس گل دی حمایت کیتی۔

دوجا بیان ایہ اے کہ خُد حُلیل نے قُصَّی نوں وصیت کیتی سی کہ اوہ مکہ دی حفاظت کرے تے معاملات نوں ویکھے گا۔

تیجا بیان ایہ اے کہ حُلیل نے اپنی بیوی حبی نوں بیت اللہ دے کمکار ویکھن دی ذمے واری دِتی سی تے ابو غبثان خزاعی نوں ایہدا وکیل بنایا سی۔حبی دے نائب دی حیثیت نال اوہی خانہ کعبہ دی کُنجی سانبھن والا وی سی۔جدوں حُلیل دی مرگ ہوئی تاں قُصَّی نے اِک مَشک شراب دے بدلے کعبہ دی دیکھ بھال خرید لئی پر خزاعہ نے ایہ لین دین منظور نہ کیتا تے قُصَّی نوں بیت اللہ توں ڈکنا چاہیا سی۔ایس گل اُتے قُصَّی نے بنو خزاعہ نوں مکہ توں کڈھن لئی قریش تے بنو کنانہ نوں اکٹھا کیتا تے ایس قُصَّی دی اَواز اُتے اوہناں ہامی بھری۔

جو وی ہویا،حُلیل دی مرگ توں بعد صُوفہ نے اوہی کرنا چاہیا جو اوہ ہمیش کردے سن تاں قُصَّی نے قریش تے کنانہ دے لوکاں نوں نال لیا تے عقبہ دے نیڑے اکٹھے ہو گئے ۔اوہناں کہیا کہ تہاڈے توں ودھ اسیں ایس مرتبے دا حق رکھنے آں۔ایس گل تے صُوفہ نے لڑائی چھیڑ دتی تے قُصَّی نے اوہناں کولوں لڑائی جِت کے آد ر آپ پراپت کر لیا۔ایہ ای موقعا سی جدوں بنو خزاعہ تے بنو کنانہ نے قُصَّی توں وکھریواں کر لیا۔ایس گل اُتے قُصَّی نے ایہناں نوں وی للکاریا جس نال سخت جنگ چھڑ گئی،ہر پاسیوں بہت سارے بندے مارے گئے،صُلح دیاں اَوازاں اُچیاں ہوون لگیاں تے بنو بکر دے اک بندے یعمر بن عوف نے قُصَّی دے حق وچ فیصلا کیتا کہ قُصَّی نے جِنے لوکاں دا قتل کیتا اے اوہناں نوں پَیراں ہیٹھ دیندا آں پر خزاعہ اتے بنو بکر نے جِنے لوک قتل کیتے اوہناں دی دِیَت ادا کرن اتے خانہ کعبہ نوں بِنا کسے روک ٹوک قُصَّی دے حوالے کیتا جاوے گا۔ایس فیصلے دے کارن ای یعمر دا لقب "شداخ "پے گیا۔ شداخ دے معنی نیں پَیراں ہیٹھ دین والا۔

(جاری اے)

٭٭٭٭٭٭