لاک ڈاؤن وچ سُفنیاں دی موت

لاک ڈاؤن وچ سفنیاں دی موت

زاہد حسن

۔۔۔۔۔۔

آکھدن،جو منکھ رنگاں بھرے سُفنے گھٹ ویکھدن

جہڑے ویکھدن،اسیں اوہناں نوں وکھری طرز دے منکھ مندے آں۔

اجہے منکھ جو سفنے وکھاون والے فرشتیاں دی پھلواڑی وچ وی سنھ لاون دا ہنر رکھدن۔

پر کجھ سمے توں میرے رنگ برنگے،چٹے کالے، تے بدلاں جہے سرمئی

ہر طرحاں دے سفنیاں نوں لاک ڈاؤن لگا ھے۔

کئی آریں وجود بھاویں قیدی ہووے،

تاں وی روح ازاد رہ سکدی اے۔

پر کجھ سمے توں روح وی۔۔۔

( یعنی جدوں دا سفنیاں نوں لاک ڈاؤن لگا ہے۔)

میں،ویکھداں وبا نال کنبدے،تڑپدے، تے مردے

اپنے دیس دے تے اپنی دنیا دے بہت ای پیارے انساناں نوں

تے سوچداں،گل کتھے تیک جائے گی

ایتھے ای مک جاے گی،

بئی،میرے سفنیاں دے لاک ڈاؤن تیک

روح دی کنبنی تیک

وجود دے ڈھیری ہون تیک

میرے مرن تیک

یاں اپنے پیاریاں نوں مردیاں ویکھن تیک

پر،ایہ اخیری گل

یعنی،پیاریاں دا مرناں ویکھناں ای تاں اوکھا اے،

اپنے مرن توں۔

٭٭٭٭٭