پنجابی صُوفی شاعری/بابا فریدالدین مسعود گنج شکرؒ

کلام فرید

فریدا جنگل جنگل کیا بھویہ ون کنڈا موڑیہ

وسی رب ھیا لیے جنگل کیا ڈھو ڈھیہ

مطلب:

اے فرید (رب دی بھال وچ) جنگل جنگل کیہ پھردا؟ تے ون دے کنڈیاں تے ٹُر کے (پیر زخمی کر رہیا) رب تے تیرے دل وچ وسدا اوہنوں جنگل وچ کیوں بھالدا ۔

فریدا اینی نکی جنگھیے تھل ڈوگر بَھوِ اُمِ

اج فریدے کوجڑا سَے کو ھاں تھی اُمِ

مطلب:

اے فریدا ایہنا ں نکیاں لتاں نال تھل تے پہاڑاں تے گھمیا پھریا تے اج جدوں بڈھا ہو گیا تے اوہی لتاں گھر وچ پئے وضو دے لوٹے تک نہیں اپڑا سکدیاں