بابا علیم شکیل نوں یاد کردیاں۔۔۔۔۔۔٭رویل٭

سوشل میڈیا راہیں اکثر اوہ شاعراں دیاں کلام دی تعریف کردیاں ہوئیاں"کمالاں" کہہ کے شاعری نوں وڈیاندے جو اوہناں دا مخصوص انداز سی۔ اک پنجابی سیوک دے طور تے بابا علیم شکیل ہوراں نوں جانیا جاندا سی جدوں پنجابی کھوج گڑھ دی اُساری ہو رہی سی تاں اوہناں نوں وی نال جوڑیا گیا تے کوئی وی پروگرام اجہیا نہیں سی ہوندا جتھے آپ موجود نہ ہوندے۔ اک پنجابی شاعر وجوں بابا علیم شکیل دی وکھری جان پچھان سی اوہناں نے اپنے شعراں وچ ظلم خلاف اواز چُکی تے سرمایادار نوں للکاریا اے۔آپ اوہناں نے اپنا سارا جیون ماڑیاں دی اواز ای نہیں بن کے وکھایا سگوں اوہناں دی جِنی کُو ہو سکی مدد وی کیتی ۔کئی ورھے پہلاں جدوں اوہناں دی تیمارداری دی لئی اوہناں دے گھر جانا ہویا تاں ویکھیا کہ ایہ اوہ ای انسان نیں جہناں نے جو کہیا اوس تے عمل وی کیتا اے جوڑ جوڑ کے محل نہیں بنائے نیں جویں کہ اکثر انج ہوندا اے کہ مہاتڑاں لئی کم کرن والیاں دی اپنی مالی حالت سُدھر جاندی اے تے اوی ویکھدیاں ویکھدیاں ای کروڑ پتی بن جاندے نیں پر بابا علیم شکیل نے اجہیا کوئی فایدا کدے وی نہیں سی چُکیا۔اوہناں نے اپنی مرگ توں پہلاں علاج واسطے سرکاری ہسپتال وچ ای جانا سی کیوں جے اوہناں کول سرمایا نہیں سی جو اوہ پرایویٹ ہسپتالاں دے لمے چوڑے خرچے چُک سکدے تے سرکاری ہسپتالاں نے اپنی رِیت موجب ورتارا کیتا اوہناں دی طبعیت دی پرواہ کیتے بغیر ای اوہناں نوں جبری طور تے ڈسچارج کر دتا گیا۔ایس توں مگروں اوہناں نے سوشل میڈیا ،پرنٹ میڈیا تے الیکٹرانک میڈیا راہیں بھرواں احتجاج وی کیتا پر اوس دا کوئی نتیجا نہ نکلیا۔للیانی دے پترکاراں توں وکھ اک وڈی تعداد دی صحافی برادری نے بابا علیم شکیل دی اوز وچ اپنی اواز رلائی پر کجھ نہ ہوسکیا۔ لکھاریاں نال ورتارا علیم شکیل ہوراں دا بہت ای ودھیا سی اوہ ہر کسے نوں مان سنمان دیندے تے نویں شاعراں دیاں لکھتاں نوں سلاہندے وی ۔ماڑیاں تے لِسیاں دی چِنتا کرن والے انسان نوں جدوں پہلاں وار ملیا تاں للیانی دے الخدمت مرکز وچ بیٹھے سن تے اوہناں کول کئی لوک اپنے مسئلے حل کروان لئی آئے ہوئے سن۔لاہور دے اِک مِتر کولوں پُچھن لگے کہ کیہ کوئی اچھرے تھانے وچ اوہناں دا کوئی جانن والا اے؟حالے اگوں کوئی جواب آؤندا ای کہ اوہ کول بیٹھی مہاتڑ جہی وکھالی دیون والی سوانی بارے دسن لگے ایہناں دے کسے رشتے دار نے بڑا تنگ کیتا ہویا اے ۔انج لگدا سی اوہ ماڑیاں دے دُکھاں نوں خُد جر رہے ہوون تے پورا جتن کردے سن کہ اوہناں دے دُکھاں دا اپرالا کیتا جاوے تے ایس بارے اپنا پورا واہ لاندے سن۔اپنے وسائل ورتن دے نال نال پترکاراں نوں وی کہ دیندے کہ ایس بارے خبراں لواؤ۔۔۔بہت سارے پتر کار بابا علیم شکیل ہوراں دے آکھے نوں حکم وانگ من لیندے سن کیوں جے اوہناں نوں جانکاری سی کہ ایہ بندا بے لوث ہو کے ماڑیاں نال کھلوتا اے۔

آپ دا شعری پراگا"جاگن ساڈے نین" وی چھپ چُکیا اے جہدے وچ بابا علیم شکیل نے اپنی شاعری وچ ماڑے تے لِسے طبقے دی گل کیتی اے ایس دا وکھالا اوہناں دے اپنے جیونوچ وی نظر آندا اے اوہناں نے ہمیشا ظالماں دے خلاف اواز چُکی تے للیانی دے لوکاں دے حقاں لئی جتن وی کیتا۔

کدچھٹکاراہووے گا؟

دُکھ پروہنے گھروچ آگئے

مجبوری دے تھال پروسے

ہاسے خوشیاں سَبھے کھاگئے

ہُن تاں عمردی تاؤن وی مُک گئی

خورے کد چھٹکارا ہوسی؟

٭٭٭

مجبو ری

اُنج تاں مینوں سو ن مہینا

چنگا لگدا

پر کِیہ کر ئیے

کچّا کوٹھا اکھا ں وانگن

گلے باتے

چوء پیندا اے

٭٭٭

چُوڑی گرنی

کئی ورھیاں توں

ونگاں ویچے

اوہد یا ں بانہواں

فیر وی سُنجیاں

اپنا داج بنا نہ سکّی

ہتھیں مہندی لا نہ سکّی

ونگاں نو ں چَھنکا نہ سکّی

٭٭٭

مُلّاں

اِنساناں دی

نَسل دے دُشمن

سا دھاں نوں چَھلی جا ند ے نیں

اپنا لُچ تلی جا ند ے نیں

٭٭٭

دو حرفی گل

پو ر ا گھنٹا

کِیتی کال

مُشکل نوں

حَل کر نہ سکیا

دو لفظی

گل کر نہ سکیا

٭٭٭

اَلو دگی

نفر ت چا ر چفیرے پُھٹی

ظُلماں دی اے دُھدل اُڈی

پیار دی ٹہنی ٹہنی ٹُٹی

ہَر ے بَھر ے

اِنساناں نوں پئے

اک، اک کر کے

وڈَھی جاون

نفر ت دا زہر یلا دُھوواں

صُورتاں سَبھ

بے رونق ہو ئیاں

اَمن،وفا دے

رُکھ اُگاؤن لئی

جَبر دا مُو نہ سر کا لا کر ئیے

صا ف ما حول دا چا را کر ئیے

٭٭٭

چُھوہ

تیتھوں کو ٹھی کار نہ منگی

مَیں تے روٹی،تَن دا کپڑا

گھر منگیا سی

جو توں مینوں دے نہ سکیا

جا فر اَج توں

تیری، میر ی

چُھوہ ای ربّا

٭٭٭

اَج

تِیلے نال

رہیا نہ تِیلا

رتّاں

سَچ مُچ

چِِٹیاں ہو ئیاں

رِشتے داریاں

مِٹّی ہو ئیاں

٭٭٭

جیون جو گی

دِھی دھیانی

گو ری چِٹی

ڈاڈھی سوہنی

پِِچھلے مہینے ڈولی پا ئی

چو کھا داج

بنا نہ سکیا

اوہدا گھر وسا نہ سکیا

ایسے لئی تاں

پاٹا چلّھا

جیون جوگی

سڑکے مَر گئی

٭٭٭

غُلامی

دو ڈنگاں دی

روٹی بَدلے

خواب، سو چاں

ضمیر گِروی نیں

٭٭٭

بُھکھ

مَیں ایناکُو بُھکھا ہاں

جی کردا اے

سَبھ دی بُھکھ نوں

کھاجاواں

اوہ پنجابی سیوک تے شاعر وجوں وی دیس تے دُنیا وچ جتھے جتھے پنجابی بولی جاندی سی جانے جاندے سن۔ایہدے نال نال اوہناں دا پنجابی کھوج گڑھ نال وی اوہناں دا گُوڑھا سنبندھ رہیا۔بابا علیم شکیل ہوراں نے چڑھدے پنجاب دیاں بہت ساریاں لکھاریاں دیاں لکھتاں نوں شاہ مکھی وچ کر کے سوشل میڈیا راہیں ایدھرلے پنجابیاں نون پڑھاون دا جتن کیتا اوہ لکھاریاں دی لکھتاں تے تصویراں نوں ودھیا ڈیزائن راہیں پڑھہناراں تیکر اپڑاندے سن تے اوہناں دا مقصد اکو اک ای ہوندا سی کہ پنجابی لکھن پڑھن نوں ودھوتری ملدے رہوے۔