زندگی
تُوںـــــــــــــ میری کتاب دا اِک خالی صفحا
تے جہدے اُتے خامخاہ سبھناں دی نظر جاندی ہے
میں ـــــــــ جو ہُن کتاب وچوں نکل کے
کتاب دے اُتے،اِک جلد وانگ چڑھی ہاں
ہینگ اوور
سبھ اخباراں دیاں کترناں ـــــــــــــــــــ
اج خالی بوتلاں دی طرحاں ٹھہک رہیاں ہن،
میرا سَنگھ سُکدا پیا
تے ساری جان انج کِردی پئی
جیوں کل رات پیتے سُپنیاں دا ہینگ اوور ہے۔۔۔۔۔۔
؟
دھرتی ـــــ ات سُندر کتاب
چن سورج جلد والی
پر خدایا! ایہ بھکھ ،ننگ،سہم تے غلامی
ایہ تیری عبارت ہے؟َ ــــــــــــ یاں پروف دیاں غلطیاں؟
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اِک مُلاقات
کئی ورھیاں پِچھوں اچانک ملاقات
تے دوہاں دی جند اِک نظم وانگ کنبی
ساہویں سمچی رات سی
پر ادھی نظم اِک گُٹھ وچ لگی رہی
تے ادھی نظم اِک گُٹھ وچ لگی رہی
فر سویر سارــــــــ
اسیں کاغذ دے پاٹے ہوئے ٹکڑیاں دی طرحاں ملے
میں اپنے ہتھ وچ اوہدا ہتھ پھڑیا
اوس اپنی بانہ وچ میری بانہ لِتی
تے فیر اسیں دوویں سنسر دی طرحاں ہسے
تے کاغذ نوں اک ٹھنڈے میز تے رکھ کے
اوس ساری نظم تے لِیک پھیر دِتی
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
بستی
اسیں ـــــــ کھنگھ، دُھواں،مچھر،مکھیاں تے جُواں
تے کُوڑے دا ڈھیر،تے ہڈیاں دا پِنجر
سارے پروٹیسٹ کردے ہاں
تے دسدے ہاں کہ سانوں ایہ بستی الا ٹ ہوئی اے
کُجھ سُپنیاں نے رات نوں جھُگیاں بنائیاں ہن
ایہ جھُگیاں اُٹھاؤ،کیوں کہ ایہ"ان اتھورایزڈ " ہن
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
اَن داتا
میری جِیبھ تےـــــ تیرا لُون اے
تیرا ناںــــــ میرے باپ دے ہوٹھاں تے
تے میرے ایس بُت وچ میرے باپ دا خُون اے!
میں کویں بولاں!
میرے بولن توں پہلاں بول پیندا اے تیرا اَن
کجھ کُو بول سن،پر اسیں ان دے کِیڑے
تے اَن بھار ہیٹھاں ــــ اوہ د بے گئے ہن
اَن داتا !
کامے ماں باپ دتےکامے نیں جم ، کامے دا کم ہے صرف کم
باقی وی تاں کم کردے ایہو ہی چم
اوہ وی اک کم اے ایہ وی اک کم
اَن داتا !
میں چم دی گُڈی،کھیڈ لے، کھڈا لَے
تیرے ساہویں کھڑی ہاں ایہ،ایہ ورتن دی شے،جویں چاہیں ورت لے!
اُگیہاں،پِسی ہاں،گُجھی ہاں،وِلی ہاں
تے اج تتّے توے اُتے جِویں چاہیں پرت لَے!
میں بُرکی توں ودھ کُجھ نہیں جیویں چاہیں نگل لے!
تے تُوں لاوے توں ودھ کُجھ نہیں،جِنا چاہیں پگھل لے!
لاوے وچ لپیٹ لے!قدماں تے کھڑی ہاں بانہواں وچ سمیٹ لے!
چُم لے،چٹ لے،تے پھیر رہن کھوہندا اوہدا وی کُجھ وٹ لے!
اَن داتا !
میری زبان تے انکار؟ ایہ کویں ہو سکدائے!
۔۔۔۔ہاں۔۔۔پیار۔۔۔ایہ تیرے مطلب دی شے نہیں۔۔۔۔
.........................
عشق
کمینا۔۔۔۔بے وفا۔۔۔۔بد ذات۔۔۔۔ظالم
تتّیا! تُوں یاد آویں تاں کِنے ای لفظ ـــــــــ
میری چھاتی دی اگ چٹدے،اگ تُھکدے،مونہوں نکلدے
فیر پِنڈے دا ماس جد وتری مٹی دی طرحاں ہوندا
تاں سارے لفظ میرے سُکیاں ہوٹھاں توں جھڑدے
تے مٹی دے وچ بِیاں دی طرحاں ڈِگدے
میں ہفی ہوئی دھرتی دی طرحاں چُپ ہو جاندی
تاں چندرے،میرے انگاں دے وچوں اُگ پیندے
نلجّے پُھلاں دی طرحاں ہسدے
تے میں،اِک کالے کوہ ورگی ،مہک مہک جاندی۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
