ادریس شاہ دی بال کہانی "گنڈھا"ـــــ٭رویل٭

گنڈھا/ادریس شاہ

ترجما کار:ڈاکٹر شہلا نگار

اک دیہاڑ اک پاندھی شہر دے مڈ ھلے چوک وچ اک وڈا گنڈھا سُٹ گیا۔

بہت سارے شہری بڑے گوہ نال اُس نویں شے نوں ویکھن لگ گئے۔

اوہ ایہ تے ویکھ رہے سن کہ ایہ کوئی سبزی ورگی شے پر اوہ کجھ ہور جاننا چاہ رہے سن۔

جہڑا پہلا بندا اوہدے کول اَپڑیا اوہنوں اچن چیت کھنگھ آگئی۔

اوہ چھیتی نال ایہ سمجھ کے نسیا کہ گنڈھا کھنگھ دا کارن اے۔

دوجا بنداجو گنڈھے دے کول گیا تے اوہنوں اوہدی بُوتیز لگی۔

جے باہروں اینی تیز بُو اے تے اندروں تے سہن جوگی وی نہیں ہونی اوہ رو ون لگاتے اوہنے گنڈھے نوں اوتھے ای رہن دتا۔

تیجا ،گنڈھے دے کول آون والا بندا،بہادر سی اوہنےگنڈھے نوں کٹ لایا۔

اوہدی اِک پرت لتھ کے اوہدے ہتھ وچ آگئی۔

کیا جادوئی شے اے اوہنے اکٹھ نوں اُچی ساری بول کے دسیا۔

ایہدے وچ جادوئی صفتاں نیں تسیں ایہنوں کٹدے تے ایہ و چوں بلکل اوہو جہیا ای چھڈ کے اوپر والا حصا ضائع کر دیندا ۔

اگلا بندا واہوا بہادر سی اوہنے گنڈھے دی باہرلی پرت نوں لا دتا تے اوہدے نال کجھ پکان دا آہر کیتا

اوہنوں محسوس ہویاکہ جے گنڈھے نوں صحیح طرحاں پکایا جائے تے ایہ سوادی اے۔

حقیقت وچ گنڈھا پک کے بہت سوادی ہو گیا سی۔

اوہنے اپنے کولوں اوہدا ناں رکھیا تے دوجیاں نوں وی وکھ وکھ طریقے نال بنانا سکھایا۔

تہاڈے بہت ساریاں پرتاں لاون دے نال نال ایہ بہت سوادی اے۔

ایہ حیرت انگیز سبزی ہمیش اپنے آپ نوں اک توں بعد اِک پرت نال پیش کر دی اے۔

رسوئیا تے قصبے دے لوک رولا پاندے کہہ رہے سن ۔

انج لگدا ایہ گھٹ ہوندا جا رہیا اے کسے نے نندیا۔

رسوئی وچ کم کرن والیاں اتے قصبے دے ہور لوکاں نے چِیک کے کہیا ایہ سبھ نظراں دا دھو کھا اے۔

تے جدوں گنڈھے توں اَخیرلی پرت لائی گئی تے......

سبھ حیران سن، بلا شُبھا ایہ جادو پر بے وفا شے اے تے اپنے ہتھاں نوں گنڈھے دے پانی توں صاف کرن لگ گئے

اوہ سبھ اکو خیال دے سانجھی سی تے ایس گل نوں من رہے سن ۔

جویں کہ سبھ نالوں ودھیا گل ایہ سی کہ شہر وچ لوک گنڈھے توں بِنا بہتر نالوں چنگے نیں۔

٭٭٭٭٭