صغیر تبسم دی اک نظم

گل سن وے دل دیا جانیا

میرے نال کتِے جے توں ہوویں

اساں وانگ کبوتر اڑ جائیے

کدی لک جائیے ایہناں بدلاں وچ

کدی مینہ دے وانگر وس پئیے

کدی گل نال لگ کے رو پئیے

کدی روندے روندے ہس پئیے

گل سن وے دل دیا جانیا

میرے نال کتِے جے توں ہوویں

تیرے پیراں ہیٹھ وچھاون نوں

میں ریشم دریاں لے آواں

تینوں ٹھنڈیاں پکھیاں جھلن نوں

میں قاف چوں پریاں لے آواں

گل سن وے دل دیا جانیا

میرے نال کتِے جے توں ہوویں

اساں وچ سمندراں ڈب جائیے

اک محل اسار کے پانی وچ

کوئی وانگ گلاباں کھڑ جائیے

اک گیت ملن دا رل گائیے

اک راگ دے وانگر چھڑ جائیے

گل سن وے دل دیا جانیا

جد رات ہنیری ہو جانی

تیرے مکھ توں گھنڈ اتار کے

اساں باگاں دے وچ بہ جانا

اساں کوئل وانگر کوکنا

اساں گیتاں وچ ہی رہ جانا

گل سن وے دل دیا جانیا

میرے نال کتِے جے توں ہوویں

میں تارے توڑ کے انبراں توں

تیرے کناں دے وچ ٹنگ دیواں

تیرے سرخ شرابی ہوٹھاں نوں

میں چیتر رنگ وچ رنگ دیواں

گل سن وے دل دیا جانیا

گل سن وے دل دیا جانیا

۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔