جاچ ـــــ کہانی ـــــــ ٭رویل٭

جاچ ـــــ کہانی ـــــــ ٭رویل٭

علی انور احمد

واہوا سال پُرانی گل اے۔نجّے نے ڈانگ مار کے اپنے پیو دی بانہ بھن دتی۔

،،بھیڑا کیتا سو۔بڑا بے ہدایتا نکلیا اے،،

،،حلال دیاں آلا نہیں سُو کیتا،،

مُلکھ پِھٹوں دتیاں۔سارے پِنڈ بھرویں نِندیا کیتی۔

،،نَجّے کولوں چنگی نہیں سری۔اوہدے پیو جے کُجھ آکھیا ویکھیا ہووے گا تاں اوہدے بھلے لئی ای آکھیا ہووے گا۔کوئی گالھ مندا کیتا ہووے گا تاں اوہدا حق سی۔کوئی وی پیو اولاد دے حق وچ کھوٹا نہیں ہوندا۔اول تاں کوئی وی پیو اپنے پُتر نوں ناحق کُجھ نہیں آکھدا تے جے پیو کُجھ آکھ وی لووے، اوہدا گناہ وی ہووے فر وی پُتر دا ایہ کم نہیں کہ اوہ پیو نوں سوٹے مارے،،بُڈھے پیو آون والے ویلے توں ڈرے۔

،،اساں تاں سُنیا اے مُراد نے اج تائیں اپنے پیو نوں اگوں موڑا نہیں سی دتا فر اوہدے پُتر کیوں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟ بُڈھیاں مائیاں سِر جوڑے۔

،،نی بھینا چنگیاں وچوں مندے تے مندیاں وچوں چنگے،، کسے اِک نے اپنے سماجی علم دی جانکاری دا وکھالا کیتا۔

،،وے نجّیا تیرے سِر وچ ستّاں چُلھیاں دی سواہ، تیریاں رگاں چ اماندا دُدھ گھیو تے مکھن تُن کے، تینوں پال پوس کے ایس لئی جوان کیتا سی کہ توں اپنے پیو دیاں ای بانہواں بھنن لگ پویں،، ماں نے واویلا کیتا۔

،،دسو تے سہی جورو ورا کیہ زمانہ آگیا اے جہنے پیو دا بانہ بیلی بننا سی اوہنے ای پیو دی بانہ بھن دتی،، کولوں کسے نے بڑے دُکھ نال آکھیا۔

،،ایویں ای تاں حرامدے سیہاپدے نیں،، ۔

،،وے لوکو میں تاں الله دے حُکم نال حلال دا ای جمّیا سی۔پتا نہیں کِدھا جُوٹھا مِٹھا کھادا سو کہ حرامدیاں آلی کیتی سو۔ماں نے سجّی بانہ سِروں اُچی کرکے اپنے ہتھ دی شہادت والی اُنگل گول گول گُھماندیاں اپنی صفائی پیش کیتی۔

،،نی بھینا! سچ آکھنی ایں، کئی حرامدے نہیں جمّے ہوندے اوہ حرامدیاں آلا کم کرکے حرامدا اکھواندے نیں،،۔اِک بُڈھڑ نے جِویں اوہدی پاک دامنی دی گواہی دتی۔

،،بئی لوکیں بھاویں کُجھ پئے آکھن نَجّا بھاویں کبُدھا تے ہوڑ مت اے۔پر ہیگا سچا تے کھرا بندا اے۔غلط آکھن تے غلط کرن آلے نوں اوہدے مُونہ تے ڈھاندا اے اوہ فر بھاویں پیو ای کیوں نہ ہووے۔اج کھڑکا دڑکا کر ای دتا جوان نے،،۔ شریک جہڑے پہلوں ای چُول چپر کردے رہندے سن ہن وی اُتھل دینوں باز نہ آئے۔

کرن والا بُھل جاندا اےتے ویکھن والا تاں پہلوں ای بُھلا دیندا اے پر قُدرت دا ویلنا نہیں بُھلدا۔اوہ ویلنا چلدا رہندا اے تے جد کوئی اوہدے ولاویں وچ آندا اے تاں نپیڑیا جاندا اے۔

تے کل دی گل اے نَجّے دے پُتر حُکمے نے ڈانگ مار کے اوہدی بانہ بھن دتی اے۔جدوں پیڑ توں بے وس ہو کے نَجّا ٹُٹی بانہ نوں اپنی صحیح سلامت بانہ نال پھڑ کے سمھالدا ہویا تھوڑا نیواں ہویا تاں اوہنے نَجّے دے سِر نوں بچاندیاں ہویاں پینتڑا بدل کے دوجی ڈانگ اوہدیاں مئوراں وچ ماری تے اوہ مودھڑے مونہ بھوئیں تے جا ڈِگیا۔اوہدا مونہ گھٹے مِٹی وچ دُھسر گیا۔رہے کھہے دنداں وچوں اِک دند وی نِکل کے مٹی وچ رُل گیا۔

نِجّے دے مونہ وچوں لہو وگن لگ پیا۔رت اوہدی بگی داڑھی نوں بھیوندی ہوئی اوہدے گلمے گِچی تے اوہدے سینے تے ڈِگن لگ پئی۔نیڑے تیڑے دے ویکھدے چاکھدے لوکیں چھیتی نال اوہدے ول بھجے۔اوہناں بھوئیں اُتے ڈِگے بُڈھے نَجّے نوں پھڑیا۔مٹی نال لبڑیا اوہدا جھگا تے اوہدا مونہ سِر جھاڑن دی کوشش کیتی۔اوہدی تیڑ دی کُھل گئی سی۔اوہنوں کَسّ کے اوہدے لک نال بدھا تے فر اوہنوں ایسراں چُک کے احتیاط نال منجی اُتے پایا جِسراں اوہ کچ دی بنی ہوئی کوئی وست ہووے۔

،،چچ چچ چچ،، اوتھے موجود لوکاں دیاں جیبھاں دیاں نوکاں اُتلے دنداں نال لگن لگ پئیاں۔،،حُکمے حرامدیاں آلی کیتی اے۔ایڈا کہڑا پیو نے ظُلم کر دتا سی جہڑا اوہدے کولوں جریا نہ گیا۔کنجر اپنے پیو نوں ای مارو سی۔

،،حُکما تاں اوہ سپ نکلیا جہڑا چُلیاں دُدھ پیاون والے نوں ای ڈنگ مار دیندا اے،،

،،ہاں جہڑے گدھاڑیاں اُتے بٹھا کے پیو اوہنوں سیل کراندا تے لاڈ لڈاندا سی۔اج اوتھے ای ڈانگ کڈھ ماری سو،،

جھٹ کو پِچھوں نَجّے نوں جدوں سُرت آئی۔اوہ کُجھ سمجھن تے بولن جوگا ہویا تاں اوہنے کھبے پاسے مونہ کرکے تُھکیا۔رت مِلی مِٹی تُھک دے نال باہر آئی۔ایہ مِٹی اوہدے پورے مونہ وچ سی۔اوہدے تالو نال لگ گئی سی۔اوہدے سنگھ تک اپڑ گئی ہوئی سی۔

بھاویں اوہدا نتانا سریر وجیاں سٹاں دی پیڑ سہن توں انکاری ہویا کھلوتا سی فر وی اوہدے دُکھی تے کرمانے مونہ تے پیڑ بھری بے معلومی جہی ہاسی اُبھری۔اجہی مُسکان اکھاں جِہدا ساتھ نہیں دیندیاں۔اوہنے کھنگار کے ادھا پچدھا گلا صاف کیتا۔اوہدے مِٹیو مِٹی ہوئے بُلھ پھڑکے تے اوہناں وچوں اینی کُو اُچی واج ضرور نِکلی کہ اوتھے موجود ساریاں نے سُنی،، جیندا رہووے جوانیاں مانے۔ہور گلاں نوں چھڈو یارو، ایہ تاں تُسی وی منو گے میرے پُتر نوں ڈانگ مارن دی جاچ اے،،۔

منجے دے دوالے کھلوتے بندیاں تے زنانیاں اِک دوجے ول ویکھیا

،،بُڈھا ہل تاں نہیں گیا۔ایہ کہڑا ویلا اے پُتر دی ڈانگ سوٹا چلاون آلی مہارت تے کارا گری دی سلاہنا کرن دا،، اوہناں سوچیا

،،ایہ جاچ حُکمے نے تیرے کولوں ای سِکھی اے نَجّیا،،اوتھے کھلوتے نجے دے اک ہانی بُڈھے نے ٹکور بھری واج وِچ اوہدی گل دا جواب دتا۔

تے نَجّا جہڑا ڈانگاں دی پیڑ جردا جردا بے حال ہویا پیا سی پر جہنے بُلھاں نوں نپ گُھٹ کے ہائے اوئے وی نہیں سی کیتی۔اوہنوں پتا نہیں کیہ ہویا اوہدا پوٹا پوٹا وِلک پیا۔اوہدا لوں لوں سِم پیا۔اوہدے اندر اِکو واری جویں کوئی بنھ ٹُٹ گیا تے اوہ بالاں وانگوں ہٹکورے بھر بھر کے روون لگ پیا۔