ہوائی شے ــــــــ٭رویل کہانی٭

ہوائی شے ــــــــ٭رویل کہانی٭

چُپ چُپیتے اسیں ٹُر پئے۔

جدوں میں موٹرسایکل سٹینڈ ول گیا تاں ویکھیا کالج سُنّا سُنّا ہویا پیا سی۔ جنوری وچ ای فرسٹ ائر تے سیکنڈ ائر دے پڑھیار گھراں نُوں نَس چکے سن۔ حالے کل دی گل اے میں جدوں کلاس پڑھا رہیا ساں تاں پڑھیاراں دے مُونہ اُپر چِنتا ودھدی ہوئی ویکھ وی رہیا ساں کیوں جے ایس ویلے اوہی پڑھیار کالج وچ موجود سن جو حدوں ودھ فکر مند ہوئی بیٹھے نیں۔ اوہ کالج صرف پڑھن ای آوندے نیں۔ ساڈا کالج لاہور شہر دے مرکز وچ اے جتھے سویر توں لَے کے شام تیکر کھابے چلدے رہندے نیں۔ پورے بازار وچ کریانے دِیاں دُکاناں اِک دو ای نیں ………… بُہتیاں دُکاناں تاں اوہ نیں جتھے کھان پیون دیاں شیواں پک رہیاں تے وِک رہیاں نیں۔ ایہو وجھا اے کہ ایتھوں دے پڑھن والیاں دا بُہتا دھیان کھان پیون ول ای ہوندا اے۔ بہت زیادا پڑھاکُو قسم دے پڑھیار ایس کالج وچ مُونہ ای نہیں کرد ے کیوں جے اوہناں ہورناں کالجاں دے اُچے میرٹ دی وجھاتوں اوتھے جانا ہوندا اے…… خیر میں موٹرسایکل نوں ریڑھدا ہویا خالد محمود ہوراں کول آیا۔ اوہناں نُوں نال بٹھایا تے اسیں کالجوں باہر نکل آئے۔ لکشمی چوک وچ جا کے اسیں سموسے کھادے۔ خالد ہوراں نوں ایس دُکان دے سموسے بڑے پسند نیں تے فیر شدت پسندی دے خاتمے دے سرناویں نوں لے کے گلاں کرن لگے۔ گلاں کردیاں کردیاں اسیں دنیا جہان دے فلسفیاں ہار اپنا وتیرا رکھیاہویا سی تے ایس ویلے اپنے آپ توں وکھ کوئی ہور سانوں جچ ای نہیں سی رہیا۔ اسیں اُڈویں جہی نظر سڑکاں اُپر کھلری ہوئی مخلوق ول ماردے جہڑی اک پل اندر ای اجہی بھِیڑ بن جاندے نیں جو کسے نوں وی فرقے‘مذہب یاں نسل دے ناں اُتے وڈھ ٹک سکدے نیں۔

ساڈا پندھ اِک کتاباں والی دُکان تیکر مُکنا سی۔ دوویں ای کتاباں والی دُکان ساہمنے جا کے مطمئن جہے ہوئے اندر کھُلن والے دروازے ول ودھے۔ ایہ اِک پوش علاقے دی دُکان اے جہڑی کسے ارب پتی سرمایا کار نے بنائی ہوئی اے۔ اوہ باہروں پڑھ لکھ کے اپنے دیس آیا ہویا اے۔ اوہنے سبھ توں ودھ انگریزی کتاباں باہروں منگوا کے و یچنیاں شروع کر دِتیاں نیں۔ چَوّی گھنٹے ای دُکان کھُلی رہندی اے۔ دُکان اندر ای اک کنٹین اے‘ فوٹو کاپی دی دُکان وی اوسے دُکان اندر ای اے جس کر کے کافی مسئلے حل ہو جاندے نیں۔ اسیں مرکزی دروازے دے نال ای اپنے وڈے سارے میز اُتے کھلریاں کتاباں ول ودھے جس اُپر دس رُپئے توں لَے کے ہزار رُپئے تیکر دے مُل والیاں کتاباں سن۔ جاندیاں ای اسیں پھرولا پھرالی لا دِتی۔ گاہک آؤندے جاؤندے پئے سن۔ گڈیاں والے‘ وڈیاں گڈیاں والے‘ لینڈ کروزر تے ہور پتا نہیں کہڑے کہڑے برانڈ دیاں گڈیاں وچوں بال تے زنانیاں نکلدے۔ انگریزی بولدے‘ انگریزی سٹایل وچ جیوندے جاگدے ہوئے۔ اوہناں دے پہناوے توں پتا لگدا اے کہ اوہناں نوں پہناوے دی اُکا پرواہ نہیں اے‘ بس اینا ای جانیا جاوے تاں کافی ہووے گا کہ ساڈے وسیب توں اوپرے اوپرے لگدے ہوئے پر اوہ میڈیا دی واچھڑ نال جیوں ہر گھر تیکر اوپرے نہیں رہ گئے سن۔ چلدیاں چلدیاں میں فکشن کارنر ول نوں ودھ گیا تے میرے مِتر ہوری سیاسی رنگ نال پُچیاں گلاں باتاں نال رجیاں پجیاں کتاباں دی بھال وچ جُٹ گئے کیوں جے اج کل اوہ ایسے ای سرناویں ہیٹھ اپنااک آرٹیکل لکھ رہے نیں۔ اوہ اکثر کالج ویلھے ویلے ایسے دے ای نوٹس تیار کر رہے ہوندے نیں۔ اوہ کتاب دے چاہیواناں وچوں اِک نیں۔ منگویں کتاب تے لایبریری دی کتاب اوہناں نوں وارا نہیں کھاندی ایس لئی تاں اوہ اپنی خرید کے پڑھن اُتے یقین رکھدے نیں۔ کتاباں تے زنانیاں …… وکھ وکھ رنگاں تے خشبوواں وچ اوتھے موجود سن۔ کوئی کتاب نیپال دی اے‘ کوئی امریکا دی‘ کوئی سویڈن توں آئی اے تے کوئی گوانڈھی دیساں ایران‘ افغانستان تے بھارت توں آئیاں نیں۔ اوہناں دے وکھ وکھ کاغذ‘ وکھ وکھ لکھائی تے سرناویں آندیاں جاندیاں سوانیاں ول دھیان گھَٹ ای پَے رہیا سی۔ جے کوئی چُبھواں جہیا پرفیوم یاں باڈی سپرے ہوندا تاں آپ مُہارے اودھر نوں نگاہ اُٹھ جاندی۔

کتاباں کٹھیاں کر کے اسیں دوویں کاؤنٹر اُپر جا کھلوتے۔ کاؤنٹر اُتے اسیں اوس کاؤنٹر مین نوں کتاباں دے کے نویں آئیاں کتاباں نُوں جھات مارن لگے۔ آل دوالے ہور وی لوکی اپنیاں کتاباں چُن کے لے آئے سن۔ اوہناں نے وی بل بناونا سی۔ خالد محمود ہوراں نال اِک سوانی آ کھلوتی۔ اوہ کوئی اَن جھکی جہی لگدی۔ کھُلا جہیا کُڑتا تے تنگ پجاما پائی اوہ گلے وچ اِک باریک جہے دُپٹے نوں پانا بھُل گئی تے اوس نوں جیوں کوئی پرواہ ای نہیں اے۔ اسیں دوہاں نے اوس نُوں ایوں ویکھیا سی کہ دوہاں نوں ای پتا نہ چلے کہ اسیں اوہنوں ویکھ رہے آں تے شاید پتا اوس جھلّی جہی نُوں وی نہیں چلیا ہونا۔ اوہ خالد محمود ہوراں دی سائیڈ اُتے کھلوتی رہی۔ انگریزی ناولاں دی اِک وڈی کھیپ نویں آون کر کے اوس نے سڈنی شیلڈن دے ناولاں نوں چُنیا ہویا ہووے۔ میں اوہدیاں کتاباں ول گُوڑھی جھات ماری اے۔ اوہنے بڑے ای سلیقے نال کتاباں نوں اُتے تھلے رکھیا ہویا اے تے ساڈیاں دوہاں دیاں کتاباں دے رکھن وچ اوہ سہپن وی نہیں۔ کتاباں نوں شاپنگ بیگ وچ رکھ کے‘ بل دے کے اسیں باہر نوں آ جاندے آں۔ پوش علاقے دیاں سڑکاں اُتے لگے ہورڈنگز ول دھیان جاندا اے تاں اپنے گھر دے آل دوالے دے نِکے نِکے ڈھابے چیتے آ وندے نیں تے اوہناں اُپر لگے نِکے نِکے لوہے دی پَتری اُتے وِنگی جہی لکھائی نال لکھے دُکاناں دے مالکاں ولوں دُکاناں نُوں دِتے گئے ناں وکھائی دیندے نیں۔ خالد محمود ہوری کتاباں دی چَون بارے دسدے دسدے آکھدے نیں ”یار اوہ ویکھی سی؟“ میں اوہناں دی کوئی گل نہ سمجھ سکیا۔

”کہڑی کتاب؟“ میں سمجھیا شاید اوہ کتاب بارے آکھ رہے سن۔

”یار اوہ کُڑی‘ ہرے کُڑتے والی…… جہد ے گلے اُتے گُلابی کڈھائی ہوئی پئی سی۔“

”اوہ جہڑی تہاڈے نال کھلوتی سی؟" میں اوہناں توں پچھدا ہاں۔

”ہاں یار اوہی…………" او ہ اپنی گل سُناندے ہوئے جذبائی ہو بہندے نیں ”صاف سُتھرا معصوم جہیا چہرا سی اوس کُڑی دا۔ اوہنے کوئی وی مصنوعی شے نہیں سی ورتی ہوئی۔ میک اپ تاں بہت دُور دی گل اے…………" اوہ اپنی گل کر کے لفظاں نوں لمّا کردے ہوئے ہور تِرکھا کری جا رہے سن………… "حالے تاں اوس نے اپنیاں لُوواں تک وی صاف نہیں سن کیتیاں ………… یار اوہ تاں ……“ اوہناں دے اجوکے دور دے سبھ توں ودھیا تے مہنگے موبایل دی گھنٹی وجی سی۔ میں موٹر سایکل نوں بنّے لایا تاں جے اواز صاف سُنائی دے سکے۔ ”جی جی‘ میں لَے آواں گا…… ہا ں سبزی وی مینوں یاد اے……" خالد محمود ہوری بول رہے سن۔"اِک مِلکی ڈبل روٹی تے چھے آنڈیاں دے نال ہور تاں کُجھ نہیں لیانا……؟"شاید دُوجے پاسیوں اواز آئی ہووے“ نہیں!“

”ٹھیک ہوگیا۔ میں سمجھیا شاید بالاں واسطے مکھن مُک گیا اے۔" خالد محمود ہوراں نے اخیرلا سوال پُچھیا‘ اگلے ادّھے سیکنڈ وچ اوہناں نے فون بند کر دِتا۔

”چلا یار موٹرسایکل" خالد محمود ہوری بولے نیں۔

میں کُجھ لمحے انتظار کیتا تے فیر آپ ای پُچھ بیٹھا ”اگے کیہ بنیا اوس ہرے کُڑتے والی دا…… اوہدے لُوواں نوں وی ویکھیا سی؟ واقعی اج تیکر اُنج دی سوہنی صورت ایس شہر وچ تاں نہیں وکھائی دِتی…………“

”ہاں یار۔ اوہدیاں لُوواں تک وی صاف نہیں سن تے اوہ رج کے اپیل کر دی پر سانوں کیہ" اِک بیکری ول اشارا کردیاں اوہ آکھن لگے ”ایہدے کول روک دے موٹرسایکل۔“

میں بیکری دے اُکا ساہمنے کھلو کے موٹرسایکل سٹارٹ کرن واسطے چابی گھُما دِتی۔