غزل ــــ٭رویل شاعری٭

غزل

تھاں تھاں تے ہُن مارا ماری وَدھ گئی اے
اجکل اُنج وی چورا کاری وَدھ گئی اے

جیوں جیوں علاج کرایا دل مرجانے دا
تیُوں تیُوں میری ہور بماری وَدھ گئی اے

ماڑے، مہاتڑ، تتڑے میرے سَکے نیں
میری جگ تے رشتے داری وَدھ گئی اے

یاراں کولوں مُونہ پرتائی پھِرنا ایں !!!
غیراں دے نال تیری یاری وَدھ گئی اے

اَکھاں رَتیِاں جگراتے نال ہوئیاں سَن
اوہ آہندا اے، بڑی خماری وَدھ گئی اے

لُٹ کھوہ ، بمب دھماکے ، دھرنے، جلسے نیں
میرے دیس اِچ بےروزگاری وَدھ گئی اے

عزمیؔ کیہ اکھراں دی بُنتر بُننی اے
کدے سِہاری کدے بِہاری وَدھ گئی اے

٭٭٭٭٭