گائی ڈی موپساں دی کہانی"جھلی زنانی"(ترجما کار:ڈاکٹر شہلا نگار)ـــــ رویل

جھلی زنانی The Mad Woman

(گائی ڈی موپساں)

ترجما:ڈاکٹر شہلا نگار

"میں تینوں اک دردناک کہانی دس سکنا واں۔ فرینکو پروشین (Franco-Prussian) جنگ دے بارے وچ۔" تینوں پتا میرا گھر فیر وگ دی کورمل دے وچ وے۔ میں اوتھے رہنا ساں جدوں پروشین آئے سن تے ”میرے ہمسائے دے طور تے اک لگ بھگ پاگل زنانی سی جو کہ بدقسمتی دے نتیجے وچ اپنے ہوش گوا چکی سی۔

اوہنے ستائی ورھے دی عمرے اک مہینے وچ اپنا پیو‘ خاوند تے نواں جمیا بچا گوا دِتا سی۔

اکثر انج ہوندا اے کہ موت جس گھر وچ اک واری وڑدی اے تے فیر چھیتی مُڑ آندی وے جویں اوہنوں اوہدا راہ پتا ہووے۔

جوان زنانی غم دے نال بے سدھ ہو کے بستر پھڑ لیا تے ایسے حال وچ چھے مہینے رہی۔ فیر تشدد دے حالاں دے نال اوہدے اُتے بے سدھی دی حالت طاری ہو گئی تے بغیر کھادے پیتے بھلے محسوس کیتے رہی۔ صرف اپنیاں اکھاں ہلاندی سی۔ جدوں اوہنوں اٹھان دی کوشش کیتی جاندی تے اوہ انج چِیکاں ماردی سی جویں اوہنوں کیتا جاون لگا اے۔ اخیر وچ انج ہویا کہ اوہنوں بستر وچ ای رہن دیندے سن تے اوہنوں صرف نہوان لئی، اوہدی چدر بدلن لئی تے اوہدا گدا الٹا کرن لئی باہر کڈھدے سن۔

اک پرانا نوکر اوہدے نا ل وقت بے وقت رہیا۔ اوہنوں کُجھ ٹھنڈا گوشت کھوان واسطے یاں کُجھ پیان واسطے۔

اوس مایوس دماغ وچ کیہ لنگھیا؟

کسے نوں نہیں پتا کہ اوہ ہن بلکل نہیں سی بولدیکیہ اوہ مویاں ہویاں دے بارے سوچ رہی سی؟

کیہ اوہ اُداسی نال خاب ویکھ رہی سی بغیر کسی مخصوص یاد دے جو اوہدے نال بیتی ہوئے؟

اوہدی یادداشت کھلوتے ہوئے پانی وانگوں جمود دا شکار سی۔

ایہناں وچوں کوئی وی گل ہوئے اوہ 15 سال تک بے جان تے کلی رہی۔ جنگ شروع ہوگئی تے دسمبر دے مُڈھ وچ جرمن کورمِیل آئے۔ مینوں ایہ انج ای یاد اے جویں ایہ گل دی گل اے۔

ٹھنڈ اینی سی کہ پتھر وی ٹُٹ جان تے میں ارام کرسی تے لما پیا ہویا سی۔ جوڑاں دی بماری دی وجھا نال ہل نہیں ساں سکدا۔

جدوں میں اوہناں دے وزنی تے بنا رُکے پیراں دی اواز سُنی تے اوہناں نوں اپنی باری وچوں لنگھدیاں ویکھیا۔

سکون نوں خراب کردیاں ہویاں بنا رُکے لنگھ گئے۔ بلکل انج جویں پُتلیاں تاراں نال چلدیاں نیں۔ جہڑیاں اوہناں نال ہوندیاں نیں۔ فیر افسراں نے عارضی طور تے اپنے بندے مکیناں دے نال رکھوائے تے میرے حصے اوہناں وچوں ست آ ئے سی۔ میری گوانڈھن پاگل زنانی کول بارھاں آئے جہناں وچوں اک کمانڈر پرتشدد تے غُصّے والاسی۔

شروع دے دِناں وچ سبھ کُجھ عام جہیارہیا۔ افسری ہمسایاں نوں دسیا گیا سی کہ ایتھے بمار زنانی اے تے اوہناں نے ایس گل نوں بلکل وی محسوس نہیں کیتا پرجلدی ای اوہ زنانی جہنوں ایہناں نے کدی نہیں ویکھیا ایہناں نوں اُلجھن دین لگ گئی۔

اوہناں نے پُچھیا کہ ایہدی بماری کیہ اے تے اوہناں نوں دسیا گیا کہ اوہ مسلسل غم دے نتیجے وچ پندرھاں سالاں توں ستر تے وے۔

کوئی شک نہیں کہ اوہناں نے ایس گل دا یقین نہیں کیتا تے سوچیا کہ ایہ غریب پاگل مخلوق اپنے غرور دی وجھا توں بستر نہیں چھڈ رہی کہ ہو سکدا کہ اوہ پروشین دے نیڑے نہ آئے یاں اوہناں نال گل کرے یاں اوہناں نوں ویکھے وی۔

کمانڈر نے زور لایا کہ اوہ اوہنوں ملے۔ اوہنوں کمرے وچ لے جایا گیا تے اوہ غصے نال اوہدے نال بولیا۔

"میں گزارش کرنا واں کہ میڈم تُسیں اُٹھو تے تھلے آؤ کہ اسیں سارے تہانوں ویکھ سکیے''

جواب دِتے بغیر اوہنے اپنیاں بِنا تاثر دیاں اکھاں اوہدے ول کیتیاں۔ اوہنے اپنا بولنا جاری رکھیا۔

"میرا کوئی وی بدتمیزی برداشت کرندا ارادا نہیں تے جے توں اپنی مرضی نال نہ اُٹھی تے میں اسانی نال بنا مدد توں تینوں چلان دے طریقے لبھ سکنا واں۔" پر اوہنے کوئی وی ایسا تاثر نہیں دِتا کہ اوہنے کُجھ سنیا اے تے اُنج ای بے حس و حرکت پئی رہی۔

فیر اوہنوں بہت غصا چڑھ گیا۔ اوہنے اوہدی چپ نوں بہت وڈی بدتمیزی سمجھیا فیر اوہنے کہیا جے توں کل پوڑیاں توں تھلے نہ اُتری تے………… فیر اوہ کمرے توں باہر چلا گیا۔

اگلے دن ڈری ہوئی تے بُڈھی نوکرانی نے پاگل زنانی دے کپڑے پوانا چاہیا تے اوہنے اپنی پوری طاقت دے نال زور زور دی چِیک کے اوہنوں روکیا۔

افسر فٹافٹ اُتے دوڑیا۔ نوکرانی نے روندیاں ہویاں اوہدے پیراں وچ ڈِگ کے کہیا ”اوہ تھلے نہیں آئے گی مونیسرنہیں آئے گی۔

اوہ بہت دُکھی اے اوہنوں معاف کردیو۔ فوجی شرمندا سی اوہنے غصے دے باوجود اپنے فوجیاں نوں اوہنوں کھچ کے تھلے لیاون دا حکم نہیں دِتا۔ پر اچانک اوہ ہسن لگ گیا تے جرمن زبان وچ کُجھ حکم دتے تے چھیتی کُجھ فوجی گدے نوں زخمی بندے وانگوں چکدے باہر آئے بستر تے پاگل زنانی چپ پئی سی۔ اوہ بہت ای چپ کر کے لمے پئی سی۔ اوہنوں کوئی فرق نہیں سی پے رہیا۔ جو اوہدے آل دوالے ہو رہیا سی۔ جدوں تک اوہ اوہنوں لمے پئے رہن دین۔

اوہدے پچھے اک فوجی نے زنانی دے کپڑے چکے ہوئے سن تے افسر نے اپنے ہتھ ملدے ہوئے کہیا۔

"اسیں صرف ویکھاں گے کہ توں اپنے کپڑے کلی بدل سکنی ایں تے تھوڑا ٹُر سکنی ایں۔"

تے فیر ایہ جلوس جنگلاں ول نکلیا دو گھنٹیاں وچ فوجی مُڑ آئے تے کسے نے پاگل زنانی نوں نہیں ویکھیا۔

اوہناں نے اوہدے نال کیہ کیتا؟

اوہ اوہنوں کتھے لے گئے سی؟

کسے نوں نہیں سی پتا۔

برف دِن رات ڈِگ رہی سی تے جنگلاں نوں جمی ہوئی برف نے ڈھک لیا سی۔

بھگیاڑساڈے بُوہے تک آکے اوازاں کڈھ رہے سن۔ مینوں اوس وچاری گواچی زنانی دا خیال ڈراندا سی۔ میں پریشن حکمراناں نوں بہت ساریاں عرضیاں اوس زنانی بارے کُجھ پتا کروان لئی پائیاں کہ اوہ مینوں گولی مارن نوں پھردے سی۔ امن واپس آیا تے فوج پچھے چلی گئی پر میری گوانڈھن دا گھر اُنج ای بند رہیا تے باغ وچ گھاہ بہت ودھ گئی۔

بڈھی نوکرانی سردیاں وچ مر گئی تے ہور کسے نے اوس دے بارے سوچنا گوارا نہیں کیتا۔

میں کلا ای مسلسل اوس بارے سوچدا رہیا۔

اوہناں نے اس زنانی نال کیہ کیتا؟

کیہ اوہ جنگل وچوں فرار ہوگئی ہونی؟

اوہدے کولوں کوئی جانکاری جانے بغیر کسے نے ہسپتال اپڑایا ہونا؟

پر ایسا کُجھ نہیں ہویا جو میرے شک نوں دورکر دیوے۔ لنگھدے ویلے نے میرے ڈر گھٹا دِتے تے آندی خزاں وچ بہت سارے (پکھیرو) سن کُجھ وقت لئی میرے جوڑاں دا درد ٹھیک ہوگیا تے میں اپنے آپ نوں تھوڑا کھچ کے جنگل تک لے گیا۔ میں پکھیرو مار چکیا ساں۔ جدوں میں اک نال ٹکرایا جو کہ ٹہنیاں نال بھرے کھڈے وچ ڈگ گیا تے مینوں اوہنوں چکن لئی کھڈے وچ جانا پیا تے میں ویکھیا کہ اوہ اک انسانی لاش دے کول ڈِگیا اے۔

اوسے ویلے اوس پاگل زنانی دا خیال مینوں سینے وچ گھسن وجن وانگوں آیا۔

بہت سارے ہور لوکی ایس بھیڑے سال دے وچ ایناں جنگلاں وچ مر گئے وہنے نیں پر پتا نہیں کیوں مینوں یقین سی ،پکا یقین سی میں دس رہیاں کہ اوہ اوس پاگل زنانی دا سر ہوئے گا جس لئی میں پریشان سی۔

اچانک مینوں سمجھ آگئی میں ہر چیز دا اندازا لا لیا کہ اوہ اوہنوں اوس گدے تے ٹھنڈے تے ویران جنگلاں وچ کلیاں چھڈ گئے تے اوہنے بنا ہتھ پیر ہلائے اپنے آپ نوں ودھدی گھٹدی برف وچ مُکا دِتا۔

بھگیاڑنے اوہنوں کھالیا تے پکھیاں نے اوہدے بستر وچ پائے ہوئے اُن دے نال اپنے آلھنے بنا لئے۔

میں اوہدیاں ہڈیاں کٹھیاں کیتیاں۔

میں صرف ایہ دُعا کرنا واں کہ ساڈے بال کوئی جنگ نہ ویکھن۔