زاہد حسن دی کہانی "کنڈیرا دی اگنورینس "ـــــــ رویل

میں تینوں چھڈ کے جارہیاں،ایس توں ودھ کیہ دکھ ہو سکدا اے؟29نومبر1969دی شامیں اوس ڈائری وچ لکھیا" پر اگے کوئی ناں نہیں آیا,کسے تھاھر مقام،کسے منکھ انسان،کسے گھر ورانڈے،کسے کڑی یاں محبوبا دا۔ایس آسطے میں ایس ڈائری نوں ڈھیر اھم نہیں جانیا،پر جدوں رات ہوئی تاں مینوں بہت ودھ کے احساس ہون لگ پیا۔

میرا مسئلا ایہ نہیں آہا جو میری محبوبا امریکن آھی۔میرا بالپن پنجاب وچ لنگھیا آہا،اوتھے دی ہک وستی وچ۔پر ایتھے رہندیاں مینوں انج لگدا اے جیویں ایہی تھاھر اے جتھے مینوں رہناں چاہیدا اے۔انج جویں تسیں کسے تھاہر تے آوو تے تھانوں لگے جو ایہی تھاہر اے جہنوں بیتی پوری حیاتی وچ تسیں ویکھدے تے ماندے رہے او۔تے ایہ تھاہر تھاڈے ہمیش ہمیش راہن آسطے بنی ہے۔

میں کنڈیرا دی اگنورینس کڈھی تے انگلی دھر کے اپنے سفنے دی تعبیر لبھن آسطے اوس ڈائری وچ لکھے اکھر٫دکھ؛دی پیمائش کرن لگ پیا۔کنڈیرا دے ایس ناول دی شروعات کہانی توں ودھ کھوج دی کتاب آنگ ہوئی ہے

آپنی اصل،آپنی دھرتی آل مڑن دیاں سدھراں بارے کیتی کھوج۔چنگی گل ایہ ھے جو ہولی ہولی سانوں ایہ کھوج،کہانی تے کہانی کھوج نال بھری لگن لگ پمدی ھے اوہی کھوج جو کنڈیرا نوں آپنے اصل وطن نوں چھڈّ کے ہمیش رھی،ایس ناول وچ بھرویں طور تے آئی ہے۔انج دے سچجے تے سمچے فقریاں نال بھری،" میرا دیس بہت دور ھے تے مینوں پتا نہیں جو اوتھے کیہ ہو رہیا اے؟یاں پھیر"مینوں ماضی،کھس گیاے بالپن تے پہلی محبت دی سدھر ہے"

اوڈسس دی پنجویں کتاب و چ اوڈسس،کیلپ نوں دسدا اے،مینوں پتا ہے پینی لوپ....,

(جاری)