چھہندر کور دی شاعری ۔۔۔۔۔۔٭رویل شاعری٭

ٹپے

ساڈے بولھاں اتوں ہونجھدیاں دانے

وے بوہکراں دے تیلے گھس گئے

کپاہیں چگدیاں ڈھل گئی جوانی

وے انگلاں دے پوٹے گھس گئے

ساڈے متھیاں’تے اگیاں پنیریاں

کرانتی والا دانا پے گیا

سپاں دیاں مِدھ دیاں سریاں

وے ہاڑ تے سیال سہِ گیا

ساڈی کلی نوں توں کلی بس رہن دے

تے کلی وچ گلی رہن دے

ساتھوں کلیاں نوں متھے نہیں ٹکنے

تے حق ساڈی جھولی پیندے

٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭

اندرلی چپ دا حل

ہے کہ ایہ مردنگ ہو جائے

کئی جوناں نچوڑیاں

اک جون نکلی

موہ دی مٹیئے گجھا

دنیاوی موہ بھنگ ہو جائے

ٹُٹ کے وی کسے دی جھولی نہیں پیناں

بس! دھرتیوں دسیں

جس عمرے وی انبری ڈھک جائیں

توں اَج وی اداس سبھئک قوم ہیں

ایہ دور جے سبھئک ہو نبڑے

تیری سبھئک اداسی وی مک جائے

جند میریئے !



٭٭٭٭٭