اِک نظم/اریجہ زاہدــــ رویل

جاگ اوئے جھلیئے لے کے رب دا ناں

لالچ نفرت حرص نوں پھڑ کے

چلھے دے وچ پا

میں توں جان چھڈا

دل دی دھرتی گوڈی کرکے

عشق دا بوٹا لا

اکھاں دے پرنالے وچوں

رج کے پانی لا

رب سوہنے دی خلقت دے نال

اپنا پیار ودھا

سدھے پاسے جا

باقی سبھ کچھ چھڈ چھڈا کے

یار دا ورد پکا

نفس نوں پھاہے لا کے خدنوں

مست ملنگ بنا

رُسیا یار منا

او جھلیئے

رُسیا یار منا