نظم ۔۔۔۔۔٭رویل شاعری٭

سوکھا نہیں ہندا ، اک نونہ دا کردار نبھاونا

درپن ساویں بَہِ کے پیندا اپنا عکس مٹاونا

جیبھاں ہُندے ہوئے وی ، بُلھاں نوں پیندا سیُونا

کَن ہندے ہوئے وی ، بَولے بن پیندا رہنا

سبھ روکاں ، سبھ بندشاں نوں پیندا سہنا

ہر ظلم نوں اپنی دیہ تے پیندا ہنڈھاونا

اکھاں وچ پا کجلے دی دھار ! ! ! !

ہنجوآں نوں پیندا سدا لکاﺅنا ! ! ! !

گل تے ہتھاں وچ پا گہنا ! ! !

دیہ دے زخماں نوں پیندا لکاونا ! ! !

بلدی اگ وانگراں اپنے آپ نوں پیندا سُلگاونا

جد سوہرے کہندے بن داج نونہ نوں گھر نہیں لیاونا

بلدے کولے تے چل کے وی نہیں آوندا ایہناں رونا

جِہنا روح تے لگیاں سَٹاں تے پیندا وِلکونا

کِتے ماپیاں نوں پے نا جاوے، دھی کرکے کجھ سننا

ایسے کرکے دل دے درداں نوں پَنّیاں وچ پیندا پرونا

بس کر رمن اِس توں وَدھ سچ کیہ کہنا

اس قلم نے تاں کدے نہیں پَنّیاں نوں الوداع کہنا