* بھگت سنگھ نوں.... * ٭رویل شاعری٭

ہن جدوں وی توں جمیا
باغی بھگت سنگھ
اس دیش لئی
جہدا کن کن بے ایمان اے
نہ مریں نہ مریں
توں اک واری پھانسی دا رسا
چُمیا سی
تے سرکاراں ہلیاں سن
ظلم کنبیا سی
آزادی دے چہرے لالی آئی سی
پر جہڑا کجھ ہن
اس سماج وچ جمیا اے
اس نے نہیں مرنا
بھاویں توں لکھاں جنم لویں
کیہ دتا اے تے کیہ دین گے
تینوں ایہ دیش والے
بسّ تیرے بتّ نوں
چار پھلاں دے ہار
تے شہیدی سماگماں 'تے
بھاشناں دا بکواس
تے اپنیاں پارٹیاں دیاں کھچاں نوں
تیری ' سرفروشی دی تمنا ' نال
میچن دیاں گلاں۔
ایہ سیاستی تے امیرزادے
ادوں وی عیش کردے سن
تے اج وی ایہناں دا
ایہو ربّ اے
نہ اودوں ایہناں دا کجھ وگڑیا
نہ اج ایہناں دی چودھر گھٹی اے
بسّ جہڑی سرکار نال ایہناں دی
بکل وچ گھسر مسر ہندی اے
بس اوہ سرکار بدلی اے
ایہناں لوکاں 'چوں کوئی نہیں سی مریا
سبھ چار دن جیل جا آئے سن
تاں کہ ایہناں نوں وی
دیش بھگت آکھیا جاوے
نہ ویلے دیاں سرکاراں نے ہی
ایہناں دا گل گھٹنا چاہیا سی
سرکاراں اوہناں نوں
پھانسیاں 'تے ٹنگدیاں نیں
اوہناں نوں کالے پانی ٹوردیاں نیں
جہناں توں خطرہ ہندا اے
پٹھوآں نوں سرکاراں
کدے نہیں ماردیاں
اوہ بچ جاندے ہندے نیں
کیوں کہ آزاد ہوئے دیشاں نوں
کوئی کرسی سنبھالن والا وی تاں
چاہیدا ہندا اے
توں جہناں دی غلامی
پرانہ سٹنی چاہی سی
توں جہناں دا دُکھ
مکاؤنا چاہیا سی
اوہناں نوں کوئی ازادی نہیں ملی
اسے طرحاں لٹیا جاندا ہے اوہناں نوں
بسّ اینا فرق ہے
اگے ایہ کوئی
ست سمندر پاروں کردا سی
اج ایہ اپنے ہی دیش دے
لوک کردے نیں۔
ایہ ازادی دا سہرا وی
تیرے ناں نہیں جاندا
تے اوہ نہیں چاہندے کہ
تیرا حق تینوں ملے
جے اوہ اجہیا کردے نیں
فر ایہ حکومت وی
اوہناں دے ہتھاں 'چ نہیں رہیگی
فر ایہ تیرے وارثاں کول
چلے جائے گی
راج گروسکھدیو دے وارثاں کول
چلے جائے گی

ہن جدوں وی توں جمیا
کدے پھانسی نہ چڑھیں
ساڈے 'تے ظلم ہندا ویکھدا رہیں
توں کسے ہور دیش دے
غلام رہن دیویں سانوں
کسے ہور دیش نوں
ظلم ڈھاہن دیویں ساڈے 'تے
توں نہ چُمیں پھانسیاں دے رسے
نہیں تاں اسیں پھر
آپنیاں دے غلام ہوواں گے
آپنیاں دے ظلم ہنڈاواں گے
تے ایہ بڑی شرم والی گلّ ہندی ہے
اسے لئی توں کوئی باغی نہ بنیں
کوئی پھانسی نہ چُمیں
یاں توں اس دیش وچ
کدے نہ جمیں
کدے وی

٭٭٭٭٭