روٹی ۔۔۔۔٭رویل شاعری٭

اک روٹی نے بھاجڑ پائی

کُل جہان نوں بھلیا

روٹی پچھے رل گئے ایتھے

شاہ گدا وی بھلیا

روٹی پچھے آکڑ بھجدی

روٹی پچھے باہواں

روٹی پچھے کھیت نے اجڑے

روٹی پچھے ویہڑے

روٹی پچھے فصلاں کھا گئے

روٹی پچھے نسلاں

روٹی پچھے ڈھا دتے نیں

پیار دے اسرے محل منارے

روٹی پچھے بَھجدے بَھجدے

رل گئے ایتھے سارے

روٹی نے ای رول دتے نیں

سمیاں دے سلطان

روٹی پچھے کھجل ہو گئے

کھیتاں وچ کسان

روٹی پچھے بھیس وٹائے

ملاں، پیر، تے ڈاکو

روٹی پچھے جا مَلے نیں

کئییاں نیں دربار

روٹی پچھے یاراں کولوں

لکھاں وچھڑے یار

روٹی پچھے رل گئے ایتھے

کئی بال ایانے

روٹی پچھے وک گئے نیں

جُسے خوب سہانے

روٹی پچھے چھڈ کے ٹرگئے

اپنا دیس نمانے

جا بیٹھے وچ پردیساں

بن کے لوگ بیگانے

روٹی پچھے دیس دے حاکم

دُور وطناں توں ہوئے

چاواں دی تھاں ہوکے ہاواں

اندرو اندری موئے

روٹی پچھے کئی پکھواں نیں

اپنے دیس وٹائے

روٹی روٹی کردی ایتھے

خلقت ہو گئی انھی

اک دوجے دے ویری ہوکے

نہ اک دوجے دی منی

روٹی بندہ کھاندا کیہ

روٹی کھا گئی بندے

روٹی پچھے جنت چھڈی

بھلیا ویکھ انسان

اک روٹی نے قیدی کیتا

قسمے کل جہان