"کجھ کر لے"کہانیکار: مصطفی قوتلو (ترجماکار: عدیل بٹ) ـــــرویل

کجھ اجہیا سوہناکم کر ۔۔۔ جہڑا سکھ چین دا وسیلا بنے، ہمدردی دیاں راہواں کھولے، شوق ودھاوے نالے سچ نوں پینگھاں پاوے۔

بھائی جان اے سوہنا پن ڈِھڈ نہیں بھردا۔۔۔ بندیاں نوں تے کم کاج، روٹی اتے آزادی چاہیدی اے۔ ہن تسیں ای دسو ایس غریبی وچ پریشانی کویں مکائیے۔

کجھ اجہیا کر جہڑا صحیح ہووے۔ لوکائی نوں جھوٹھ اتے غلط کماں وچ پین تو بچاوے۔ اوہ زمانے دی تتی واء دے لپیٹے نہ کھاون، پانی دی دھار نال نا بہ جاون؛ بھاویں چھلنی چھلنی ہو جاون پر اوہناں دے پیر نہ لڑکھڑا جاون۔

جہڑا بندا چنگے کم کردا اے، سچ بولدا ے اوہنوں تے سُولی چاڑھ دتا جاندا اے ۔ مینوں اوس بندے دا ناں بھل گیا اے خورے اوہنوں داؤد آکھدے سن۔ لوکاں نے اوس دا جینا حرام کیتا ہویا سی۔ اوہنوں ون سونے طریقیاں نال ذلیل کر دے سن۔ کوئی صحیح کم جہڑا اوہناں واسطے پریشانی دا کارن بندا سی، اوس نوں داؤد نال جوڑ کے پریشان کردے سن۔ آپے ای کمیشن بنوا کے اپنی مرضی دے کاغذ بنا لیندے سن اتے داوؤد ول اشارا کر کے بھاری واج نال کہندے سن:

"تیرے کاغذ ساڈے ہتھ لگ گئے نیں ہُن توں نہیں بچ سکدا" آکھ کےاوس دا تراہ کڈ دے سن۔

کجھ اجہیا چنگا کم کرجہڑا سیوا، ستکار اتے مہر نال بھریا ہووے۔ دلاں نوں نرم کر دیوے۔ غریباں، مسافراں اتے کمزوراں دے درداں دی دوا بنے۔

۔سانوں تے ہمیشا ایہو دسیا گیا اے "کسے دا بھلا نہیں کرنا، چپ کر کے بہ جاؤ نہیں تاں سیاپے وچ پے جاؤ گے"۔

ٹھیک اے پر "توں نیکی کر کےدریا برد کر، مچھی کیہ جانے تیرا رب جاندا اے"۔۔۔

اچھا فیر او نیکوکار کتھے گئے، اوہ تے فیر سوہنیاں گھوڑیاں تے بہ کے سانوں چھڈ گئے ناں۔

میرے اکھان تیرے واسطے نیں، جان والے جا چکے نیں۔توں اپنی فکر کر، نمانا بن۔

میں تاں نمانا بن جا ساں پر مینوں تشویش اے جے لوکائی وی ایس نوں سچ سمجھ لوے۔ بھائی جان سانوں اِک بنے لا کے بھلا دتا جاوے گا سگوں جہڑے ہر ویلے اگ لان نوں پھردے نیں سانوں ایہو جہیا نکما اتے نا اہل سمجھ لیا جاوےگا۔ میں تاں دوجیا ں اتے غلطی پا کے اوہناں نوں ذمے وار ٹھہرا کے مال بناواں گا۔تسیں ساڈی روزی روٹی نال کھلواڑ کردے پئے او۔ اسیں کناں نال نچنے بُھڑکنے پئے آں تسیں کیہ جاندے او؟ ایتھے تے ہر کوئی اک د وجے دے گریبان نوں ہتھ پا کے بیٹھا ہویا اے۔

اجہیاکم کر جندے وچوں انصاف جھلکے، حق اتے حقوق توں باہر نہ ہووے۔ ظالم نوں اوس دی اوقات وکھا سکے، مظلوم دا ہتھ پھڑ سکے۔

اِک اکھان وی اے خورے تسیں سنیا وی اے کہ نہیں؟ حقوق تگڑیاں دی لکھی کتاب اے۔ جس کول پیسا اے اوس دےکول ای طاقت اے۔

سچ اپنی تھاں آپے لبھ لیندا اے اتے جتھے سچ ہووے اوتھےباطل نہیں کھلو سکدا۔

میں وی تے ایہو آکھنا پیا آں، "حمام وچ جان والا گلا ہوندا اے اتے کھیڈ وچ شریک ہون والا ہتھ ہلاندا اے۔ اوس کول وگاون واسطے لہو وی اے، دین واسطے جان وی اے پر اوہ فیر وی قربانی نہیں دیندا۔ حق سچ دا پلو پھڑکے اوس دی طاقت دا وکھالا کرن والا ہن ساڈے وچ کتھے؟ چھیتی بھڑکن والا چھیتی ٹھنڈا پہ جاندا اے۔ صبر دا پھل مٹھا ہوندا اے۔

بھائی جان تسیں جہڑے اکھان چن چن کے اپنی لغت وچوں کڈھ کے سمجھائے نیں ایہناں اکھاناں نال بھریاں ہور وی بتھیریاں لغتاں نیں

پہلی جماعت توں بعد ایہناں دی لوڑ نہیں رہندی۔ کنا چنگا ہووے جےتسیں سانوں نصیحتاں دین دے بجائے کجھ خرچا دے دیو۔ لوکائی کہڑے سمے توں ایس بھیڑے حال وچ ڈگی پئی جاندی اے؟

جویں آئے، اوویں ای تر گئے۔۔۔ تواریخ وی اوویں ای دسی جا ندی پئی اے۔

کدے ایداں وی ہویا اے۔ تواریخ تے انساناں نوں نصیحت دین واسطے لکھی اتے پڑھائی جاندی اے۔

اساں تےتواریخ نوں جنگاں اتے ناانصافیاں نال بھری کہانی وانگ سنیا اے کہ حکمراناں نے اِک دوجے نوں وڈھ دِتا نالے لہو دیاں نہراں وگا دتیاں۔

کجھ اجہیا کم کر ہر پاسے امن ہو جاوے۔ لوکائی کرودھ اتے نفرت توں دور ہو جاوے۔ کوئی کسے اتے بنـب نہ سُٹے، کسے دے جواک نہ مرن۔

اوہو، تسیں تےمینوں فیر دُنیا بدلن دا ای آکھ دتا اے۔

انج ای سمجھ لے۔۔ چل فیر کجھ کر لے۔۔