رانجھا سُٹ کھونڈی اُتّوں لاہ بھُورا چھڈ چلیا سبھ منگواڑ میاں

جیہا چور نوں تھڑے دا کھڑک پہنچے چھڈ ٹُرے ہے سنھ دا پاڑ میاں

دل چایا دیس تے مُلک اُتوں اُس دے بھا دا بولیا ہاڑ میاں

تیریاں کھولیاں کٹک تے ملن سبھے کھڑے کٹیاں نوں کائی دھاڑ میاں

مینوں مجھیں دی کجھ پروا ناہیں نڈھی پئی سی اِت رہاڑ میاں

تیری دھیو نوں اسیں کیہ جاننے ہاں تینوں آوندی نظر پہاڑ میاں

تیریاں مجھیں دے کارنے رات ادّھی پھراں بھندا قہر دے جھاڑ میاں

منگو مگر میرے سمجھو آوندائی مجھیں آپنیاں مہر جی تاڑ میاں

گُھٹ بہیں چرائی توں ماہیاں دی سہی کیتائی کوئی کراڑ میاں

مہیں چار دے نوں گئے برس باراں اَج اُٹھیا اندروں ساڑ میاں

وَہی کھتری دی رہی کھتڑے تھے لیکھا گیائی ہو پہاڑ میاں

تیری دھیو رہی تیرے گھرے بیٹھی جھاڑا مفت دا لیا ہئی جھاڑ میاں

ہٹ بھرے بُہگُنے نوں سانبھ لیو کڈھ چھڈیو ننگ کراڑ میاں

وارث شاہ اگوں پوری نہ پئی آ پچھوں آیا سیں پڑتنے پاڑ میاں

اوکھے لفظاں دے معنی

کھُونڈی: سوٹی۔ بھورا: کالی گرم لوئی۔ منگواڑ: گاواں، مجھاں، منگو بیہن دی تھاں۔ سنھ: کندھ پاڑ کے اندر وڑن دامگھورہ یا سوراخ۔ ہاڑ: تباہی۔ دھاڑ: حملہ، ڈاکو، حملہ آور ڈاکواں دا جتھا۔ رہاڑ: ضد، تکرار۔ تاڑ: بند کرنا۔ لیکھا پہاڑ ہو جانا: سود ودھن نال اصلی رقم ودھ جانا۔ بھری بھگنی: بہت بھری ہوئی، گناں والی

حوالا۔ وارث نامہ2 /ڈاکٹر منظور اعجاز۔ص۔5)