وِساکھی ۔۔۔۔۔٭رویل شاعری٭

آ مِل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یاراوئےروندیاں اکھیاں نی

آ مِل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یاراوئے روندیاں اکھیاں نی

پیڑاں ہڈاں دے وچ ڈاڈھیاں رَچیاں نی

توں نہیں آؤنا یار گلاں سچیاں نی

آ مِل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یاراوئےروندیاں اکھیاں نی

آ مٹیاراں بَنیاں اتے ہسیاں نی

سر تے اِنّوں گھڑیاں دے وچ لسّیاں نی

آ مل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یاراوئےروندیاں اکھیاں نی

اکھیوں نِکیاں نِکیاں َکنیاں وسیاں نی

وصال دا پانی لا اوئے سدھراں تسیاں نی

آ مل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یاراوئے روندیاں اکھیاں نی

رَتی مارن بھاہ تے کنکاں رتیاں نی

سَتھریاں لئیاں چا تے پنڈاں گھتیاں نی

آ مل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یاراوئےروندیاں اکھیاں نی

پنڈاں بنھ کے اک دوجی تے سٹیاں نی

لائے کھلواڑے پنڈاں رکھیاں کٹھیاں نی

آ مل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یار اوئےروندیاں اکھیاں نی

تھریشر آئی گالی لائیاں دَتھیاں نی

توڑی دی لگ گئی دَھڑتےکنکاں َگتھیاں نی

آ مل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یار اوئے روندیاں اکھیاں نی

بھر بھر بوریاں گُھبار لیاؤندے چَھٹیاں نی

جیہناں لئیاں گاہ، بھڑولھے گَھتیاں نی

آ مل سجن پیاریا کنکاں پکیاں نی

دل نہیں لگدا یار اوئے روندیاں اکھیاں نی

٭٭٭٭٭