شرٹ۔۔۔۔٭رویل کہانی٭

اِک عورت جیوں ڈھیر سارے بندیاں وچ خُش ہووے۔۔۔اوس دِیاں گلاں تاں ایہی دس رہیاں سن جدوں دی اوہ ساڈے دفتر وچ آئی اے ہر لمحے موبائل تے ای لگی ہوندی اے ۔اوس نوں پُچھدے آون والے لوک جد میڈم زارا میڈم زارا کردے نیں تاں اوس نوں شاید کدھرے کوئی وڈاپن محسوسدا ہووے۔اوہ اوہناں نوں اِک گھنٹے بعد آون دا کہندی اے اوس دا تاں سارا کم بس پڑھیاراں نوں فیس دا چالان فارم ای کڈھ کے دینا سی پر اوہ پتا نہیں موبائل وچ اینی رُجھی سی کہ تِن وجے توں بعد آون دا کہن لگی۔اگلے دن تاں آخری تاریخ ہونی فیساں جمع کروان دی پر اوہ اپنے آپ وچ ای اے جو کہہ دِتا بس کہہ دِتا والا رواج جو ہویا سرکاری اداریاں وچ ،اگلا بندا چُلھے وچ پوے۔

میں ایتھے ڈیلی ویجز تے کم کردا ہاں مینوں چھٹی وی ٹھیک اِک وجے نوں مِل جاندی اے۔ایہ ای ویلا ہوندا اے جدوں میں روز ایسے ای راہ توں گھر نوں جانا ہوندا اے تاں ۔ڈیلی ویجز والیاں نوں نوکری وی تاں رَن بن کے ای کرنی پیندی اے ایس لئی اپنی مرضی لئی اینا کُو ای ہو سکدا اے جو کر لینے اوہ ایہ کہ میرے کول نال والے دفتروں شکیل آ کے بہ جاندا اے جو اپنیاں گلاں وچ ہمیشا ایس گل ول ضرور اشارا دواندا اے کہ "یار اپنی شرٹ بدل لے"

"میں وی تاں شرٹ بدلنا چاہنا" میں اوس نوں دسدا نہیں"پر میرے بوجھے وی تاں پیسے ہوون"

شکیل دا اجکل شادی دا ارادا اے اوہ کُڑیاں ویکھ رہیا اے اوس نے نواں نواں پڑھیا اے کہ کُڑی لبھن لئی تگڑے مرداں نوں لبھنا چاہیدا اے کیوں جے تگڑے مرداں دے گھیرے وچ ای سوہنیاں کُڑیاں ہوندیاں نیں۔اوس نوں اجکل سبھ کجھ سوہنا سوہنا ای وکھالی دے رہیا اے ایسے لئی اوہ میڈم زارا وچوں وی حُسن بھال رہیا اے اوس دی اِک جھلک واسطے ترسدا رہندا اے جدوں اوہ پڑھیار سی تاں کسے نال اِکو ای کپ وچ چاہ پیندا رہیا۔۔۔فیر ویلے نے پلٹا کھادا تاں اوس نوں کسے ہور چاہ دا سواد لگا تاں اوس کول کُجھ وی نہیں رہیا ہُن ایس گل نوں چار ورھے ہو چلے نیں اج اوہ بِیتے ویلے نوں تاں اُکا ای چیتا نہیں کردا ۔

بہت اُچی جہی واج وچ نِکی جہی گڈی دا ہارن وجدا اے۔۔۔میں موٹر سائیکل دے کلچ نوں نَپی کھلوتا آں جدوں دا ایکسیڈنٹ ہویا اے ایس نوں ڈِھلا نہیں کروا سکیاہاں۔مہک گواچ چُکی اے جیوں نویں فلم وچ شراب نال مدہوش سوانی بوہا کھول کے کہندی اے "میں گھر نہیں ہاں"میری من پسند خشبو گواچ چُکی اے میں موٹر سائیکل بند کر کے سارے گئیر کڈھ کے اِک وار فیر اوس نوں سٹارٹ کردا ہاں تاں جو بند ہوئی ٹریفک کھُلے تاں ہولی ہولی ریڑھدیاں اگے نوں ٹور سکاں۔۔۔

مال روڈ دے کبوتر چوک توں بینک روڈ تیکر ٹریفک اینی اے کہ ہر کوئی دِلوں تنگ آیا ہویااے ہر دوجے دیہاڑ کوئی نہ کوئی رَوس وکھالا ہوندا جا رہیا اے پِچھلے کجھ ورھیاں توں تاں ایہی لگ رہیا اے کہ وکیلاں کول رَوس وکھالے کرن توں وکھ کوئی ہور کم رہ ای نہیں گیا اے۔مال روڈ تے اوہناں چند لوکاں نے ساری لوکائی نوں اَوازار کیتا ہویا اے ۔بینک روڈ توں کھبے پاسے ہوندیاں مِشن دے اِک سکول نوں چھُٹی وی ہو گئی ہونی اے وڈے کنٹینراں توں اوہ پتا نہیں کِویں اپنا راہ بنا کے جا رہے ہونے نیں اینی بھِیڑ وچوں کوئی تاں ایہ وی سوچ رہیا ہونا۔کبوتر چوک تے کھلوتے ٹریفک وارڈن اپنا پورا واہ لا رہے نیں کہ ٹریفک رواں دواں ہو جائے۔سکولاں ،کالجاں تے مال روڈ تے موجود یونیورسٹیاں توں نکلدے لوکاں نال ایہ بھِیڑ ودھدی ای جا رہی اے۔

ورھیاں پہلی گواچی اوس خُشبو والی ہستی نوں ویکھنا چاہنا۔۔۔۔بند کمرے دا بوہا کھلدیاں ای اوہ وڈے تِن سیٹرز صوفے تے جا بیٹھدی اے تے اپنیاں کتاباں سیٹ کرن لگدی اے میں نِکے اِک سیٹ والےصوفے تے جا بیٹھدا ہاں اوس دی خُشبو ۔۔۔۔۔۔

" اِکو ای شرٹ والا" مینوں لگدا اے جیوں کوئی مینوں چِڑاون دی کوشش کر رہیا اے۔ مینوں نویں دور دے جیوں نفسیاتی روگ لگ گئے نیں میں اپنے آپ نال گلاں کرن لگدا۔۔۔میں کر اں وی تاں کیہ کراں روز خرچے ودھدے جا رہے نیں دوجیاں دیاں لوڑاں پورا کردیاں کردیاں اپنے بارے کدے سوچن دی ویلھ ای نہیں مِلی۔شام توں رات تک دوجی نوکری آن لائن وی کردا ہاں فیر وی اِک نویں شرٹ جوگے پیسے نہیں جُڑ رہے نیں۔دو مہینے تاں تنخاہ ای نہیں لبھی فیر جدوں اِکٹھی لبھی تاں جہڑے قرضے سرے چڑھے سن اوہناں نوں لایا تاں شرٹ فیر اوہی رہ گئی جس نوں باقاعدہ دھونا پیندا سی۔

دماغ وچ جیوں کسے نے سَٹ ماری اے ۔۔۔۔کئی ورھیاں پُرانا اوہی پرفیوم ۔۔۔۔۔۔اوہی مہک ۔۔۔سبھ کُجھ گوا دین والی یاداں نال بھری مہک ۔۔۔۔جس نوں لفظاں دا بانا پوانا بہوں اوکھا جاپے۔

اجوکے سمے نال میل کھاندی اِک کُڑی ٹائٹ جینز نال ٹُری جاندی اے اوس نال گوڈیاں توں پاٹی جینز پائی بہت ڈِھلی ٹی شرٹ نوں اپنے موڈھیاں توں ٹھیک کردا فیشنی داڑھی تے مُچھاں رکھی مُنڈا لنگھدے نیں ایہناں ورگی اِک جوڑی نوں ویکھدیاں ای تاں اِک دن شکیل نال لنچ کرن انارکلی ول جاندے پئے ساں تاں اوہ کہن لگا " ایہ ضرور پنجابی بولدی ہونی اجکل دی نویں پِیڑھی اپنی زبان نوں وساردی نہیں پئی اے اُنج وی کندھ دے پرلے پاسے دے تعلیمی ادارے وچ پنجابی نال موہ والی تحریک سِخراں تے اے۔اوہ اپنیاں پینٹنگز وچ ایس نوں درشا رہے نیں۔" اجکل اوہ آپ پنجابی کالماں دے لکھن ول دھیان دے رہیا اے۔

اکتوبر دے مہینے وچ وی لاہور اندر گرمی دا راج اے جس کر کےگرم موسم وچ اینی بھِیڑ نال کھلونا اوکھا اے ایس بھِیڑ دے نال نال گڈیاں دیاں انجناں وچوں دُھوواں ماحول نوں ہور خراب کردا پیا اے۔۔۔۔کولڈ ڈرنک دی سپلائی والی وڈی گڈی دے پِچھے اِک یونیورسٹی دی بس وچ سیٹاں توں دُگنی تعداد وچ کُڑیاں نیں ۔انج کھلوتے کھلوتے دس مِنٹ ہو چُکے نیں بالاں تے سوانیاں جو موٹر سائیکلاں تے نیں اوہ بالھے ای کالھے پے رہے نیں میرے توں دو چار موٹر سائیکلاں اگے اِک توں سوانی اُتر کے فُٹ پاتھ دی چھاں اُتے جاندی اے۔اوس نے اپنا پرس کھبے ہتھ وچ لٹکایا فیشنی چِٹے پاجامے تے زرد کُڑتی وچ اوس نے جیوں سُکھ دا ساہ لیا تے میچ کیتی چُنی نوں اوس نے گل وچ ای ہلاندیاں ہویاں ٹھیک کیتاتےہولی ہولی ٹُرنا شروع کیتا ۔ایتھے کوئی شاعر ہوندا تاں ایس نوں ہرنی دی چال کہہ جاندا۔

اودھر ٹریفک جیوں اگے نوں ہِلی کیوں جے وڈے وڈے کنکریٹ دے بنے بنکراں دے پِچھے اُچی اُچی دیواراں وچ کسے فورس دا دفتر اے جو نہتے لوکاں دی راکھی کرن واسطے بھرتی ہوئے سن ۔اوہناں نے شاید کیمرے وچ ایس بھِیڑ بھڑکے نوں ویکھ لیا ہونا ،کولڈ ڈرنک سپلائی والی گڈی واسطے جیوں ای راہ بنیا یونیورسٹی دے کالھے پئے ڈرایور نے گڈی ٹوری تاں ٹریفک وچ پھسیاں ساریاں گڈیاں نے اَگے اَگے ہوون دا جتن کرنا شروع کیتا ہر کوئی اِک دوجے توں اگے جاون دی چاہ وچ سی ۔سڑک دے کھبے پاسے سائیکلاں تے موٹر سائیکلاں والے وی اگے اگے جاون لئی اُتاولے ہو گئے۔

اِک لمحے بعد ڈھیر ساری جانی پچھانی خشبونے مینوں جیوں گھیر لیا ہووے۔موٹر سائیکلاں دا اگے اگے جاون نال میں اگانہ ہو چُکیا ساں پر ٹریفک، بہت اَگے کسے وڈی گڈی دا موڑ مُڑدیاںرُک گئی۔ اِک لمحے وچ بے دھیانے وچ کھبے ہتھ نال پرس پھڑی میری موٹر سائیکل دی پِچھلی سِیٹ تے آ بیٹھی۔

اِک لمحے وچ جیوں ساری دُنیا ای مہک گئی ہووے۔۔۔۔فیر میری شرٹ ۔۔۔شاید اوس نے ویکھی تاں اوہ فوری اُتر کے اگانہ چلی گئی۔۔۔۔۔۔۔۔ہلکی جہی خُشبو ہُلارے ای لیندی رہ گئی۔۔۔۔۔مینوں لگے ایہ خُشبو کدھرے ایتھے ای رہ گئی۔

سارا شہر دُھوویں نال بھریا ہویا۔تارکول دی تپدی سڑک ۔۔۔کدھرے کوئی چھاں دا آسرا ای نہیں لبھیا۔

ورھیاں مگروں وی میں اوسے ای خُشبو نوں بھالدا ہاں جو میری شرٹ نال چِنبڑی پئی اے۔

گھر آندیاں شرٹ لا کے ای رکھی سی کہ واشنگ مشین لائی کھلوتی گھر والی نے شرٹ پھڑدیاں ای کہیا" ایہنوں وی دھوون والے کپڑیاں وچ ای پا دینی آں''

مینوں اجے وی اوہی خشبو محسوس ہو رہی سی ۔

"نہیں" اوس نوں جس گل دا یقین نہیں سی میں کہن لگا'' ایہنوں حالے دھونا نہیں۔"

گھر وچ واشنگ مشین دی واج توں وکھ کُجھ وی سُنائی نہیں سی دے رہیا تے پوُرے گھر وچ سرف دی بُو کھِلری پئی سی۔

٭٭٭٭٭