میں آپے اپنی سَکھی

چل نی سکھیے چھیتی چل
کویل نہ کر
جنج بوہے تے آئی کھڑی ہے
ٹھہر جا!
پِیلے تے لال پُھلاں دے ہار لے لواں۔۔۔۔۔
اگر بتیاں تے اِک مٹی دا پیالا وی
چِڑیاں نوں تریہ بڑی لگدی اے
اُڈدیاں روٹی بھالدیاں
تھک جو جاندیاں نیں۔۔۔۔۔۔
سورۃ فاتحہ وی یاد کر لواں
میری گور لئی اینیاں شیواں
تے ’میں‘ بتھیری آں۔۔۔۔
چل نی سکھیے چھیتی کر۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔