غزل

اونتر جانی بھکھ ای مگروں لہند ی نہیں

تاں خشی کوئی ساڈے ویڑھےرہندی نہیں

گلشن اتے راج اے اج کل بھورا دا

تاں کوئی تتلی پھلاں اتے بہندی نہیں

بھاویں ہون شرابی،چرسی،بھنگی وی

ماں پتراں نوں کدے وی مندا کہندی نہیں

اودوں تیکر پیار دِلاں وچ آؤنے نہیں

نفرت والی کندھ جدوں تک ڈہندی نہیں

سہ جاندی اے کِدھرے نجمی پتھراں نوں

کِدھرے دُنیا ککھ کنڈا وی سہندی نہیں