دھریک دے پُھل وانگ

‏صبح دو دکھ دائک خبراں ملیاں
دل بہت اداس سی
گھر دے باہر رُکھ نیں
دھریک کولوں گذر ہویا
اوس دےپھل راہ ڈک کےکھلو گئے
کہن لگے
مسکرا
زندگی سوہنیاے
ایہنوں اپنےلئیجی
تےاوہناں لئیہور سوہنی بنا
جو توں پیداکیتےنیں

تے اوہناں لئی
جہناں نوں توں پیار کردا ایں
میں
دھریک دے پھل دیاں
اکھاں وچ دیکھیا

تے مسکرا پیا