اک نظم

کِنا چنگا ویلا سی جد
اپنی اپنی چھت دے اُتے
موں بتیاں نال چانن کرنا
رج کے خشیمنانی
ہونے کسے دے کول پٹاکے
کسے پٹاس چلانی
کُجھ چوہیاں نوں تیلی لانی
گول جہاز اُڈانے
اپنے اپنے دادے کولوں
جھوٹھے دبکے کھانے
پُھلجڑیاں دے رنگ برنگے
ہندے سی چنگیاڑے
کس ظالم نے ایس کتھا چوں
سُکھ دے ورقے پاڑے
دھرتی اُتے پے گئے مگروں
ہور دے ہور کھلارے
موں بتیاں دا چانن رُسا
رُسے ہور نظارے
کوئی تے ہووے جہڑا سُکھ دا
ویلا موڑ لیاوے
ساڈی خالی جھولی دے وچ
خشیاں دے پل پاوے
کوئی تے ہووے جہڑا
زندا رہن دا جشن مناوے
ویلا موڑ لیاوے