فضلو۔اِک سوال ناما

میرا ناں گاموں اے تے جتھوں تیک مینوں یاد اے.مینوں دسیا گیا سی کے اسیں پِنڈ دے چودھریاں دے کمّی ساں تے نسل در نسل انج ای گزر رہی اے زندگی تے ای آؤن والیاں نسلاں وی گزر جان گئیاں....اج میں حقہ دا سُٹا لایا تے میں کھنگھن لگا تے کھنگھدای رہیا.ایس دوران فضلو نوں خورے کیہ سُجھیا اوہ میرے کول آ کے بولیا ”بابا،بابا“
”ہن کجھ بولے گا وی کہ انج ای بابا،بابا کری جائے گا۔“
.اوہ آکھن لگا ”بابا اج چودھری کرم دین مر گیا اے.ہن لمبڑدار کون بنے گا؟“
فیر میں حقے دا سُٹا لاوندے اوہنوں آکھیا،”پُتر! چودھری دا پُت حسن دین ای لمبڑ دار بنے گا۔
فضلو نے بناں صبر کیتے جھٹ دوجا سوال کیتا.....”بابا جدوں اوہ مر جائے گا فیر کون بنے گا؟“ توں کیوں پُچھ رہیا اے فضلو...اوہدے بعد اوہدہ پُت ای بنے گا
.فضلو فیر بولیا،”بابا اوہدے بعد....؟ مینوں اوہدے تے وَٹ چڑھیا تے میں آکھیا ”فضلو بھاویں سارا پِنڈ مر جاوے پر توں لمبڑ دار نہیں بن سکدا.“ میرا ایہ جواب سُن کے حورے فضلو دے دماغ ہور سوالاں دے تھاں بنا لئی سیِ.فیر بولیا کے ”بابا کیوں!میں کیوں نہیں بن سکدا لمبڑ دار؟“میں ایس سوال دا کیہ جواب دیندا میرے سامنے کدی ایہ سوال آیا ہی نہیں سیِ.فضلو دا ایہ سوال سُن کے میں سوچ وچ پے گیا کیوں جے میرے کول فضلو لئی کوئی وی تسلی بخش جواب نہیں سیِ.اوہدے ایس سوال نال کوٹھڑی وچ گہری خاموشی چھا گئی ۔ میرے حقے دی گڑگڑاہٹ وی خاموش ہو گئی سیِ.ایہ اجہیاگھر نہیں سیِ کے سارے لوک اپنے وڈے وڈے کمریاں وچ سو رہے ہون.ایہ اک جھونپڑی نماکوٹھڑی وچ اسیں سارے تے ساڈی کھوتی اکو ای تھاں پئے سن.
تھوڑی دیر خموشی رہی تے فیر میں حقے دا اک لما سُوٹا لایا تے فضلو دی ماں نوں سدیا پئی اپنے پُت نوں جواب دے کے ایہ لمبڑ دار کیوں نہیں بن سکدا.ایہنوں کل حکیم کول لے جائی پتا نہیں کیہ کیہ پچھی جاندا اے.....ہن فضلو دی ماں بھلا اوہنوں کیہ جواب دیندی اوہنے اپنے بھولے پن نال ایہ ہی آکھیا ”ایہ کہڑا کوئی وڈا سوال اے کہ ایہدا میں جواب نہ دے سکا.”سن فضلو! توں لمبڑدارکیوں نہیں بن سکدا؟ اسیں لوک ایہناں چودھریاں دے کامے آں تے کوئی وی کمی لمبڑدار نہیں بن سکدا سمجھ گیا نا ہن توں سو جا!