دوستوفسکی دے ناول دا پنجابی ترجما قسط نمبر2

دوستو فسکی دے ناول"Notes From the underground" دا پنجابی ترجما " لُکویں اندروں" /قسط نمبر 2

ایہدے وچ کوئی شک نہیں حضرات کہ میں تُہاڈے نال دِل لگی کر رہیاں ۔تُہانوں ایس بارے کوئی غلط فہمی ہوئی اے۔میں اینا خُش باش نہیں جِنا تُسیں سمجھی بیٹھے او۔میری بَک بَک سُنن توں بعد تسیں کھجھ کھا رہے ہوؤ گے نالے ایہ وی پُچھنا چاہو گے کہ میں آخر ہاں ای کون؟میرا جواب اے کہ میں اِک خادم ساں۔میں سوِل سروس وچ کھان پِین لئی ای گیا ساں؟(ایس توں وکھ ہور کجھ میرا مقصد نہیں سی) پچھلے ورھے میرے دُور دے اِک رشتے دار نے مرن سمے وصیت بنوائی جس انوسار میرے واسطے چھے ہزار روبل چھڈے سن میں اِک دم نوکری چھڈ کے پنشن لے لئی اَتے ایس کونے وچ آ کے ڈیرا لا لیا۔میں پہلاں وی جویں اِک مورے وچ ای رہندا ساں پرمیں ایس وچ اپنے پَیر پکے کر لئے سن۔ میرا گندا کمرا شہر توں دُوردے اِک علاقے وچ سی ۔میری نوکرانی اِک پینڈن اے ،جوبد دماغ تے بد بو والی اے۔مینوں پتا چلیا اے کہ پیٹرز برگ وچ ہوا پانی میری طبعیت واسطے ٹھیک نہیں اے ، میری تھوڑی آمدنی دی وجھا کر کے میرا ایتھے رہنا وی میرے واسطے ٹھیک نہیں اے۔میں سُوجھواناں ، وِدواناں اَتے اُستاداں توں بہتر جانکاری رکھدا ہاں۔۔۔۔پر میں پیٹرز برگ وچ رہ رہیاں، ایس توں باہر نہیں جاندا ؛ ایس نال مینوں کوئی فرق وی نہیں پین والا۔

پر اجہی اُجلی طبعیت والا بندا ایس بارے کیہ کہہ سکدا؟

جواب: اپنے بارے

میں اپنے بارے تہانوں آپ ای دَساں گا۔

باب نمبر 2

لوکو! تُسیں سُننا پسند کرو یاں نہ پر میں تہانوں دسنا چاہواں گا کہ میں لکھ جتن کر کے وی کیڑا وی نہیں بن سکیا۔میں تہانوں سچ دس رہیاں کہ میں کئی وار کیڑا بنن دا جتن کیتا پر کیڑے دی وی برابری نہیں کر سکیا۔لوکو میں قسم چُک کے کہہ سکدا ہاں کہ بہتی عقل وی اِک بیماری اے۔اِک سِدھی سادی بیماری ای اے ۔انسان دی روزانا دی لوڑ انوسار عام لوکائی دی عقل دا چوتھا حصا وی کافی ای اے ؛جو بد قسمتی نال 19ویں صدی دے اک عام بندے دے حصے آیا اے خاص طور تے پیٹرز برگ دے واسیاں لئی کیوں جے ایہ دُنیا دا سبھ توں ودھ نظریاتی شہر اے۔( شہر وی نظریاتی ہوندے نیں)مثال دے طور تے اینی کُو ای عقل کافی اے جو سچے تے کھرے لوکاں کول موجود ہوندے نیں۔میں سوچ رہیا ں کہ تُسیں کہو گے جو ہو رہیا اوہ بناوٹی لکھ رہیا واں میں تے ہاسو ہینی صورت حال پیدا کر دیاں اپنے افسر دے وانگوں تلوار لہرا رہیاں۔تے فیر تہانوں کیہ پتا کون ہوندا اے جو اپنی بیماریاں بارے ودھ چڑھ کے گلاں کردا ہوئے۔

بہر حال انج ای ہر کوئی کردا اے، لوک اپنی بیماری بارے ودھ چڑھ کے گلاں کردے نیں تے میں انج سبھ توں ودھ کردا ہاں۔اسیں ایس بارے جھگڑا نہیں کراں گے۔میری سوچ بے مقصد سی تے مینوں چنگی طرحاں یقین اے کہ بہت ودھ عقل تے ہر طرحاں دی عقل اک بیماری ای اے۔پر اک لمحے واسطے ایس نوں بھل جاؤ مینوں دسو کہ اِنج کیوں ہوندا اے۔ہاں ایسے لمحے جو سبھ توں ودھ سُندر اے ، میں ایس سندرتا نوں سمجھن والا سبھ توں ودھ قابل انسان۔میں پوری ذمے داری نال کہہ سکدا ہاں کہ میں ایس نوں محسوس کردا سگوں اجہی گندی حرکتاں وی کراد ہاں۔ہاں لوکیں اِنج ای کردے نیں تے جو میری عقل وچ آندا اے مینوں اوس دی سُوجھ بوجھ ہوندی اے۔میں جِنی ای سُوجھ بُوجھ رکھدا اونا ای ایس دی دلدل وچ کھبھدا جا رہیاں۔اصل مسئلا ایہ اے کہ سبھ کجھ حادثاتی طور تے میرے اندر موجود نہیں سی پر انج دا میرے نال حادثاتی ہونا چاہیدا سی۔میرے نال اکثر انج ای ہوندا اے جو میری بیماری یاں بد اخلاقی نہیں اے میری تاں سدھر اے کہ میں اپنی بد اخلاقی بارے جتن کردا رہواں۔

مینوں انج جاپدا جویں میرے کول کوئی بھیت اے۔مینوں انج لگن لگا کہ نامہربان دُکھ جوگ پیٹرز برگ دی دُکھی کرن والی رات نوں اپنے واسطے بنی کُھڈ وچ وڑجاون واسطے حدوں ودھ نفرت محسوس ہوون لگ گئی۔پر جو کجھ ہو چُکیا سی اوہنوں وساریا نہیں جا سکیا۔میں اندروں اندری ای اپنے آپ نوں توڑدا پھوڑدا اندر دی کُڑتن نوں مٹھاس وانگ محسوس کر جاندا۔ہاں اِک خُشی بن جاندی میں ایہدے لئی وار وار پُکاردا رہندا۔میں ایس دے بارے گلبات کرنا شروع کیتی تاں جو میں جان سکاں کہ دوجے لوک وی اینی خُشی محسوس کردے نیں کہ نہیں؟میں ایس نوں وستھار نال بیان کرداںـــ ایہ خُشی اپنی ذات دے نِکے پن نوں سمجھن دے کارن سی۔ایہ ایس احساس دے کارن سی کہ تسیں آخری باڑ تک پُہنچ چُکے او،ایہ بہت خوفناک سی ایس توں وکھ کجھ ہو وی نہیں سکدا کیوں جے فرار دی کوئی راہ نہیں رہی۔جے یقین تے بھروسے نے مہلت دتی تے تُسیں نہیں بدلو گے۔جے تُسیں سوچدے او کہ کجھ نہیں کرو گے۔شاید اید لئی کہ تہاڈے کول خُد نوں بدلن لئی کجھ وی نہیں اے۔

(جاری اے)