احمد نعیم ارشد ہوراں دیاں دو نظماں

دِنے دُپہریں
خُشحالی دے سُفنے ویکھن والیو اکھیو!
آپے ای اپنے ہنجواں دے وِچ
ڈُب کے مر جاؤ
لمے لمے نعرے لاون والیو
جِیبھوں
اپنے اپنے دنداں تھلے آ جاؤ تے چِتھیاں جاؤ

اوکھا ویلا ویکھ کے سر تے
لوک راج دا نعرا لاون والے لیڈر
مطلب دے لئی ہر آمر دے
نغمے گاون والے لیڈر
ساڈے جذباتاں نال کھیڈ کے
کِنے خش خُش
وطنوں باہر جا بیندے نیں
ساڈے پَلے پا جاندے نیں حُب الوطنی
ساڈیاں ہڈیاں اتے ماس وی رہن نہیں دیندے
اپنے جسماں اُتے کھرچ وی آن نہیں دیندے
چنگی گل اے
ساڈا وی تے ایہو حل اے
ساہنوں وی تے دِنے دپہریں سُفنے ویکھن دا اے چاء
تاہیوں ہر واری ہی ساڈے گل وِچ پے جاندا اے پھاء
ساہنوں فیر وی مَت نہیں آندی
تھاں تھاں مَتھا ٹیکن والی
ساڈے اندوں لت نہیں جاندی۔۔۔۔۔۔۔۔!

دِنے دپہریں
خُشحالی دے سُفنے ویکھن والیو اکھیو!
آپے ای اپنے ہنجواں دے وِچ
ڈُب کے مر جاؤ
لمے لمے نعرے لاون والیو
جِیبھوں
اپنے اپنے دنداں تھلے آ جاؤ تے چِتھیاں جاؤ

٭٭٭٭٭

خورے کاہنوں

کدی کدی جے ورھیاں مگروں
ماسا جنا بدل آوے
تھوڑی جِنی کِن مِن ہووے
کھڑے کھلوتے چُپ چپیتے پانی نُوں جے
ماسا جہیا ہلارا لگے
اِک چَھپڑ چوں دوجے دے وچ
چھالاں مار کے ٹُر جاندے نیں
پاگل ڈَڈّو
تھوڑی دُور سمندر واجاں مار رہیا اے
پر ایہ ڈَڈّو
خورے کاہنوں ویکھ سمندر
ڈر جاندے نیں
اک چَھپڑ چوں دوجےدے وچ
آندے جاندے مَر جاندے نیں
خورے کاہنوں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟
**٭٭٭