مائے تیرے باجھوں

ہوون لکھ بہاراں بھاویں
نال زمانا ہووے
اِنج لگدا اے جِسراں پُورا
پِنڈ بیگانا ہووے
لکھ بَدّلاں دے ٹوٹے آون
لکھ پُرے دیاں واواں
ساڈے لئی تے ہوگئیاں نیں
دُھپاں وانگر چھاواں
شاماں شِکر دُپہراں جاپن
راتاں وانگ سویرے
بوہا مل کے بہ جاندے نیں
چِٹے دِن انھیرے
کیہ دساں میں ویلا کِنج دے
کِنج بُھلیکھے پاوے
پُتر کہ کے جد کِسے دی
واج گواہنڈوں آوے
کِنی واری بِھج جاندا اے
لیڑا کملی اکھ دا
راتاں نوں جد کول سرہانے
کوئی دُدھ نہیں رکھدا
دریا وانگوں وگدا رہندا
اَکھاں دا پچھواڑا
وِلھیا وِلھیا لنگھ جاندا اے
ہر اِک عیدا دیہاڑا
کِتھوں لبھاں کِتھوں بھالاں
جِہڑا لاڈ لڈاوے
ریجھاں نال کڈھائیاں والے
کِہڑا سُوٹ سیواوے
کندھاں گُھوری پاپا ویکھن
وڈھ وڈھ کھاوے ویڑھا
متھا چُم چُم سینے لاوے
چن چن آکھے کِہڑا
نی مائے تیرے باجھوں
نی مائے تیرے باجھوں