پازیباں

پازیباں
صفیہ حیات

ماں تھاپی مار مار
کپڑے دھوتے
میں دَھپ دَھپ تے بڑا نچّی
ویڑھے بیٹھی
حُقا پیندی دادی
مینوں ویکھ ویکھ ہسی
میلے چوں
چاچے دی لیاندیاں پازیباں
وِیرے
میرے پیریں پائیاں
تے میں ہور وی نچّی
نچ نچ
میں سبھ دا دِل پرچایا
بوکر ، پاتھیاں ، بھانڈے میں بھج بھج کیتے
جوان کڑی نچدی چنگی نہیں لگدی
ایہ کہہ کے
دادی میریاں پازیباں کھوہ لیئاں
میں اندرو اندری مر گئی۔

٭٭٭٭٭